Klasztor ss. salezjanek w Nowej Rudzie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klasztor ss. salezjanek w Nowej Rudzie
Symbol zabytku nr rej. A/924/1560 z 16.03.1966
Ilustracja
Klasztor ss. salezjanek
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Nowa Ruda

Adres

ul. Kościelna 10

Styl architektoniczny

barok

Kondygnacje

1

Ukończenie budowy

1690

Ważniejsze przebudowy

1781, 1900–1910, 1924

Położenie na mapie Nowej Rudy
Mapa konturowa Nowej Rudy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Klasztor ss. salezjanek w Nowej Rudzie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Klasztor ss. salezjanek w Nowej Rudzie”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Klasztor ss. salezjanek w Nowej Rudzie”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Klasztor ss. salezjanek w Nowej Rudzie”
Ziemia50°34′45,18″N 16°30′05,25″E/50,579217 16,501458

Klasztor ss. salezjanek w Nowej Rudzie – wybudowany w XVII w., w Nowej Rudzie w województwie dolnośląskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Według daty na portalu budynek powstał z połączenia kilku domów szczytowych w 1690 roku, jako długi barokowy budynek o skromnej elewacji, zwrócony kalenicowo do ulicy. Znajduje się on na rampie z balustradą, zabezpieczonej kamiennym murem oporowym. Do budynku, nakrytego dachem czterospadowym, wiodą kamienne schody. Dom został przebudowany w 1781 a w roku 1898 kupiony z przeznaczeniem na sierociniec i dom starców. W 1900 rozpoczęły tu działalność ss. jadwiżanki, które założyły przy sierocińcu szkołę. Na początku XX wieku placówkę przebudowano i nadano nazwę Stillfriedstift, nawiązująca do starego szpitala ufundowanego w XVI wieku przez Stillfriedów, właścicieli noworudzkich dóbr.

W 1948 roku ks. Białowąs napisał, że siostry ss. franciszkanki obsługiwały szpital miejski[1] lecz nie ma potwierdzenia w źródłach, że po II wojnie światowej w nim mieszkały. Obecnie znajduje się tu klasztor ss. salezjanek, które prowadzą przedszkole i szkolny oddział zerowy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Białowąs Michał (1894-1965), Kościół i parafia rzym.-kat. w Nowej Rudzie pow. Kłodzko na Dolnym Śląsku: na podstawie archiwów parafialnych; skreślił ks. Michał Białowąs; Nowa Ruda, 1948

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Nowa Ruda studium historyczno-urbanistyczne, T. 2, Iwona Rybka-Ceglecka; współpraca przy katalogu zabytków Magdalena Kirycz, Beata Sebzda; archeologia Maria Sikorska, Donata Wiśniewska; plansze Emilia Dymarska, Regionalny Ośrodek Studiów i Ochrony Środowiska Kulturowego, Wrocław, 2001, ss. 80-81
  • Słownik geografii turystycznej Sudetów. Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie, T. 11, pod red. Marka Staffy, Wrocław: Wyd. I-Bis 1995, ISBN 83-85773-12-6, s. 269
  • Behan Andrzej, Nowa Ruda: przewodnik historyczno-turystyczny, Wydawnictwo Maria, Nowa Ruda 2006, ISBN 83-60478-08-2, s. 113
  • Nowa Ruda przewodnik, zespół redakcyjny, FOZN, Nowa Ruda 2006, s. 121
  • Białowąs Michał (1894-1965), Kościół i parafia rzym.-kat. w Nowej Rudzie pow. Kłodzko na Dolnym Śląsku: na podstawie archiwów parafialnych; skreślił ks. Michał Białowąs; Nowa Ruda, 1948, s. 5.