Kletnia (Rosja)
53°23′N 33°12′E/53,383333 33,200000
| osiedle typu miejskiego | |||
.jpg)
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||
| Nr kierunkowy |
+7 483 38 | ||
| Kod pocztowy |
242820 | ||
| Tablice rejestracyjne |
32 | ||
Położenie na mapie obwodu briańskiego  | |||
Położenie na mapie Rosji  | |||
| 53°23′N 33°12′E/53,383333 33,200000
| |||
Kletnia (ros. Клетня́) – osiedle typu miejskiego w obwodzie briańskim w Rosji, ośrodek administracyjny rejonu kletniańskiego.
Miejscowość położona jest nad Nadwą, będącą dopływem rzeki Ipuć (system rzeczny Dniepru), 99 kilometrów na zachód od Briańska. Jest ona stacją końcową zbudowanej w latach 1878-1881 linii kolejowej Żukowka-Liudynka.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość powstała w 1880 roku w związku z początkiem eksploatacji lasu. Do 1935 roku nosiła nazwę Liudynka (ros. Лю́динка). Od 1918 roku była siedzibą wołostu w ujeździe briańskim. W 1929 roku stała się ośrodkiem administracyjnym rejonu. W 1935 roku otrzymała status osiedla typu miejskiego.
Podczas II wojny światowej okalające Kletnię lasy były ośrodkiem ruchu partyzanckiego.
Podczas okupacji hitlerowskiej, w grudniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 200 osób. W marcu 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali w pobliskim lesie. Sprawcami zbrodni było Sonderkommando 7a dowodzone przez SS-Obersturmführer Alberta Rappa oraz 30 miejscowych rosyjskich policjantów[2].
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Prowadzona jest produkcja mebli, funkcjonuje zakład gospodarki leśnej, fabryka serów, zakład przemysłu elektrotechnicznego „Nadwa”, piekarnia.
Edukacja[edytuj | edytuj kod]
W osadzie znajdują się dwie ogólnokształcące szkoły średnie.
Atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]
W osadzie funkcjonuje muzeum krajoznawcze oraz Kletniański Park Kultury i Odpoczynku. Cerkiew św. Włodzimierza (zbudowana w 1983 roku w miejscu zniszczonego przez pożar drewnianego budynku z początku XX wieku). Czasownia z 1904 roku, wpisana do rejestru zabytków.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Federalna Służba Statystyczna: Всероссийской переписи населения 2010 года (Narodowy spis powszechny 2010). gks.ru, 2012-13. [dostęp 2013-12-22].
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1799.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Artykuł dotyczący miejscowości w Wielkiej Encyklopedii Radzieckiej
- Nasielionnyje punkty Brianskogo kraja. Encikłopediczeskij słowar', Briańsk 2010. ISBN 978-5-903201-94-5
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona internetowa poświęcona Kletni. kletnyaonline.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-10)].
- Strona internetowa Kletniańskiej Szkoły Średniej nr 1
- Oficjalna witryna Administracji rejonu kletniańskiego. kletn.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-23)].