Końskie Łby

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skały "Końskie Łby"

Końskie Łby (niem. Pferdekopfsteine) – formacja skalna w Sudetach Zachodnich, w paśmie Karkonoszy.

Skała wzięła swoją nazwę od kształtu podobnego do końskich łbów[1].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Skały "Końskie Łby" położone są w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w zachodniej części Karkonoszy, na północnym zboczu Szrenicy w pobliżu górnej stacji wyciągu[1].

Jest to forma skalna, składająca się z kilku granitowych ostańców, które swoim charakterystycznym kształtem przypominają końskie łby[1]. Położona na wysokości około 1290 m n.p.m.[1] Góruje nad Szklarską Porębą[1]. Nie ma imponujących rozmiarów, jej wysokość to około 15 metrów[1]. Jest jedną z bardziej fantazyjnych i malowniczych skał w Karkonoszach[1]. Fantazyjne kształty skały to efekt złożonego i długotrwałego procesu erozyjnego i denudacyjnego. Najpierw woda wnikająca w skały wzdłuż spękań skalnych wielokrotnie zamarzała i rozmarzała pomiędzy ziarnami mineralnymi, krusząc je. Prawdopodobnie działo się to w czasie zlodowacenia bałtyckiego, a może i wcześniejszych zlodowaceń. Późniejsza erozja doprowadziła do usunięcia zwietrzałych partii i wykształcenia obecnego kształtu.

Końskie Łby zaliczane są do ciekawszych i najchętniej odwiedzanych skałek karkonoskich[1]. Można tu obserwować spękania biegnące w trzech kierunkach oraz nieregularne (cios granitowy) oraz kociołki wietrzeniowe.

Ochrona przyrody[edytuj | edytuj kod]

Końskie Łby znajdują się na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego[1].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

W pobliżu przechodzą dwa szlaki turystyczne[2]:

Skałki stanowią punkt widokowy, z którego roztacza się panorama na Góry Izerskie, Szklarską Porębę, Kotlinę Jelenigórską oraz Karkonosze.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 106. ISBN 83-7005-168-5.
  2. Mapa turystyczna. [dostęp 2018-05-01].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]