Kościół Świętej Trójcy w Złotym Stoku
 A/5197/1352/WŁ z dnia 26.09.1991[1]
| |||||||||||||||||
| kościół cmentarny | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||
| Miejscowość |
Złoty Stok | ||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Złotego Stoku  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu ząbkowickiego  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Złoty Stok  | |||||||||||||||||
 50°26′41,24″N 16°52′32,48″E/50,444789 16,875689
| |||||||||||||||||
Kościół Świętej Trójcy w Złotym Stoku – rzymskokatolicki kościół cmentarny należący do parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Złotym Stoku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Świątynia została ufundowana przez złotostockiego patrycjusza Hansa Kirchpauera w 1583 roku[2]. Był on ewangelikiem, ostatnim zarządcą kopalni Fuggerów[2]. Kościół został zbudowany dla ludności katolickiej będącej w owym czasie w mniejszości. W 1802 roku do świątyni została dobudowana kostnica. Środki finansowe na jej dobudowanie pochodziły z zapisu, jaki znalazł się w testamencie tutejszej handlarki Rosine Großmannin. W pomieszczeniu tym do dnia pogrzebu miały być przechowywane osoby uważane za „pozornie” zmarłe. Od tego czasu świątynia była nazywana kaplicą cmentarną[2]. W 1869 roku został przeprowadzony remont świątyni i z tego właśnie czasu pochodziła mała wieżyczka w której był zawieszony dzwon. Po II wojnie światowej na mocy tzw. dekretu Bieruta, kościół przeszedł na własność państwa. W 2010 roku został wyremontowany dach świątyni. W dniu 28 sierpnia 2015 roku został podpisany akt notarialny na mocy którego kościół prawomocnie stał się własnością rzymskokatolickiej parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Złotym Stoku[3].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Obecny wygląd świątyni jest skromny. Jest to murowany, otynkowany kościół salowy, zamknięty od strony wschodniej trójbocznie[2]. Przy korpusie znajdują się dobudówki: od strony północnej zakrystia, od strony południowej kruchta, od strony zachodniej dość obszerny przedsionek obejmujący całą szerokość[2]. Wnętrze nakryte jest płaskim stropem z wzdłużnym podciągiem na osi; w przedsionku zachodnim jest umieszczony strop belkowy, w przybudówkach z lewej i prawej strony korpusu znajdują się sklepienia krzyżowe. Wnętrze jest oświetlone przez dość duże okna ostrołukowe w obramieniach kamiennych, w stylu neogotyckim. Spośród detali można wyróżnić drewniane obramienie wejścia do zakrystii z nadprożem o dekoracji roślinnej z datą „1691” i literami „G U”. Ta sama data jest umieszczona na jednym z dwóch słupów podpierających chór muzyczny. Obecny ołtarz w stylu rokokowym został wykonany w drugiej połowie XVIII wieku, a obraz do niego został namalowany w 1878 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 257 [dostęp 2016-06-21].
- ↑ a b c d e f g Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 266. ISBN 83-85773-01-0.
- ↑ Kościół pw. Świętej Trójcy wrócił do dawnego właściciela. Złoty Dzwon miesięcznik parafialny parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Złotym Stoku. [dostęp 2016-06-21]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-01-0.