Kościół św. Łukasza w Nagłowicach

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Łukasza Ewangelisty
Ilustracja
Jan Gwalbert Olszewski
Kościół św. Łukasza w Nagłowicach
akwarela, 1905
Państwo

 Polska

Miejscowość

Nagłowice

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

św. Łukasza Ewangelisty

Położenie na mapie gminy Nagłowice
Mapa konturowa gminy Nagłowice, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Łukasza Ewangelisty”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Łukasza Ewangelisty”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Łukasza Ewangelisty”
Położenie na mapie powiatu jędrzejowskiego
Mapa konturowa powiatu jędrzejowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Łukasza Ewangelisty”
Ziemia50°40′38,2″N 20°06′23,7″E/50,677278 20,106583
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Łukasza Ewangelisty – kościół, który znajdował się w Nagłowicach. Rozebrany w 1908 roku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Najstarsza wzmianka o kościele parafialnym w Nagłowicach pochodzi z 1325 roku w związku z opłacającym świętopietrze plebanem nagłowickim Cetosławem. Gdy w XV wieku parafia upadła przeniesiono ją do pobliskiego Ślęcina[1][2]. Nowy kościół prawdopodobnie został wzniesiony przez Reyów pod koniec XV lub na początku XVI wieku. W 1561 roku Mikołaj Rey zamienił kościół na zbór kalwiński, który istniał do lat 30. XVII wieku[3][2]. Oddany kościół katolikom pod koniec XVII wieku, został w 1699 roku odrestaurowany przez ówczesnego plebana ks. Franciszka Ścibora Kotkowskiego[4]. Po pożarze świątyni w 1720 roku wspomniany ks. Kotkowski wystawił około 1734 roku nowy kościół, który w 1750 roku został konsekrowany pod wezwaniem św. Łukasza Ewangelisty, przez sufragana krakowskiego Michała Kunickiego[5][6]. W 1908 roku kościół św. Łukasza został rozebrany, a w jego miejscu postawiono kapliczkę[7][8].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Kościół był drewniany, składał się z nawy i prezbiterium, przy którym od północy dostawiona była zakrystia. Od zachodu miał dobudowaną wieżę-dzwonnicę z kruchtą w przyziemiu i murowaną kruchtę od strony południowej. W 1867 roku wieżę rozebrano zastępując kruchtą. Dach świątyni zdobiła sygnaturka. W głównym ołtarzu znajdował się obraz Najświętszej Marii Panny ozdobiony rzeźbioną w drewnie suknią. W drugim ołtarzu umieszczone były obrazy św. Łukasza i św. Antoniego, w trzecim obraz św. Józefa[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Wiśniewski 1930 ↓, s. 304-306.
  2. ↑ a b Borkiewicz 1937 ↓, s. 122.
  3. ↑ Merczyng 2005 ↓, s. 14-15.
  4. ↑ Wiśniewski 1930 ↓, s. 307.
  5. ↑ Borkiewicz 1937 ↓, s. 127.
  6. ↑ Wiśniewski 1930 ↓, s. 307-308.
  7. ↑ Wiśniewski 1930 ↓, s. 309.
  8. ↑ Łoziński i Wolff 1957 ↓, s. 27.
  9. ↑ Wiśniewski 1930 ↓, s. 308.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Katalog zabytków sztuki w Polsce. Jerzy Z. Łoziński (red.), Barbara Wolff (red.). T. 3: Województwo Kieleckie. Cz. 3: Powiat jędrzejowski. Warszawa: 1957.
  • Z przeszłości ziemi jędrzejowskiej. Monografie miejscowości i osiedli. W: S. Borkiewicz: Monografia historyczna i gospodarcza powiatu jędrzejowskiego. Kielce: 1937.
  • H. Merczyng: Rejowie z Nagłowic jako członkowie polskiego Kościoła ewangelickiego. Warszawa: 2005.
  • J. Wiśniewski: Historyczny opis kościołów, miast, zabytków i pamiątek w jędrzejowskim. Mariówka Opoczyńska: 1930.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_św._Łukasza_w_Nagłowicach&oldid=70469519”