Kościół św. Antoniego Padewskiego w Częstochowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół parafialny
św. Antoniego Padewskiego
A/518/2019 z dn. 4 lipca 2019[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Częstochowa

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia św. Antoniego z Padwy w Częstochowie

Położenie na mapie Częstochowy
Mapa konturowa Częstochowy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół parafialnyśw. Antoniego Padewskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół parafialnyśw. Antoniego Padewskiego”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół parafialnyśw. Antoniego Padewskiego”
Ziemia50°47′33″N 19°08′02″E/50,792500 19,133889

Sanktuarium św. Antoniego Padewskiego w Częstochowiekościół parafialny pod wezwaniem św. Antoniego Padewskiego w Częstochowie, w dzielnicy Ostatni Grosz.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze projekty kościoła powstały w 1931 roku, jednak odrzucono je i w 1934 roku rozpisano drugi konkurs, który wygrał projekt wykonany przez Wiesława Kononowicza. Zwycięski projekt nie uzyskał akceptacji Komisji Budowlanej Zarządu Miejskiego, dlatego ostatecznie przeznaczono do realizacji projekt krakowskiego architekta Zygmunta Gawlika, który uzyskał w konkursie drugą nagrodę[3]. Choć komisja zastrzegła sobie prawo do wprowadzenia zmian w projekcie, jednak biskup zatwierdził go bez zmian[4]. Budowę kościoła rozpoczęto 16 sierpnia 1938 roku. Konstrukcja budynku (żelbetowy szkielet wypełniony cegłą) została zaprojektowana przez Stefana Bryłę[3].

Do 1939 roku ukończono fundamenty oraz cokół, jednak po II wojnie światowej większość zbudowanych fragmentów ścian wymagało wyburzenia. Prace podjęto ponownie w 1947 roku i w stanie surowym ukończono w 1956. Pod naciskiem władz architekt musiał jednak zmienić projekt i obniżyć częściowo już wybudowaną wieżę o 10 m[5] – zrezygnowano z jednego z trzech żelbetowych segmentów. Ostatecznie wieża ma 50 m wysokości. Gawlik zaprojektował także wyposażenie budynku: ołtarz główny i boczny, dwie ambony, chrzcielnicę i siedem metalowych żyrandoli[4]. W oknach umieszczone są witraże zaprojektowane przez Zofię Baudouin de Courtenay[3].

Witraż

Kościół został poświęcony 16 października 1956 roku przez biskupa Zdzisława Golińskiego. 2 kwietnia 1997 roku Arcybiskup Stanisław Nowak ustanowił w kościele sanktuarium św. Antoniego z Padwy.

Obiekt wpisano do rejestru zabytków 4 lipca 2019 (nr rej. A/518/2019[6]).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wykaz wpisanych obiektów do rejestru zabytków za I półrocze 2019 r. (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2019-07-20]
  2. Wyborcza.pl [online], czestochowa.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-18].
  3. a b c Syska Anna, Kiełkowski Tomasz, Styl gotycki wyklucza się : międzywojenna architektura w województwie śląskim, Katowice 2015, s. 79, ISBN 978-83-85871-69-9, OCLC 950002049.
  4. a b Tomasz Haładyj, Burzenie kościoła św. Jakuba w Częstochowie, „Gazeta Wyborcza”, czestochowa.wyborcza.pl, 4 lutego 2016 [dostęp 2016-02-05] (pol.).
  5. Dorota Steinhagen, Częstochowa. Remont czy dewastacja w kościele św. Antoniego? [online], czestochowa.wyborcza.pl, 31 lipca 2018 [dostęp 2018-08-02].
  6. Wykaz wpisanych obiektów do rejestru zabytków w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 1 listopada 2019 r.. wkz.katowice.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-05)]. (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2019-11-02]