Kościół św. Barbary w Polkowicach

Kościół św. Barbary
	A/2316/609/L z dnia 14.04.1981
	kościół pomocniczy
	; Wieża kościoła św. Barbary (2011)
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Polkowice; ul. Rynek
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Michała Aarchanioła
Wezwanie	św. Barbary
Wspomnienie liturgiczne	4 grudnia
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1746
Data zakończenia budowy	1747
Aktualne przeznaczenie	kościół pomocniczy
Data zniszczenia; • przez	1968; rozbiórka dachu
Data odbudowy	1975-1979
Poprzednie wyznanie	protestantyzm (do 1945 roku)
Dane świątyni
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Wieża kościelna; • liczba wież	; 1
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 1
Liczba naw	1
	Położenie na mapie Polkowic Kościół św. Barbary
	Położenie na mapie Polski Kościół św. Barbary
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kościół św. Barbary
	Położenie na mapie powiatu polkowickiego Kościół św. Barbary
	Położenie na mapie gminy Polkowice Kościół św. Barbary
	51°30′12,03″N 16°04′05,04″E/51,503342 16,068067
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół świętej Barbary – rzymskokatolicki kościół pomocniczy należący do parafii św. Michała Archanioła w Polkowicach.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jest to dawna świątynia ewangelicka wybudowana w latach 1746-1747. Latem 1828 roku zostały zakończone prace nad budową wieży. W tym czasie zostały zawieszone na niej trzy dzwony, ufundowane przez Johannesa Reichego, ojca ówczesnego pastora polkowickiego. Dzwony służyły wiernym do 1917 roku, kiedy to zdecydowano, że zostaną przetopione na cele zbrojeniowe. Jedynie najmniejszy z nich pozostał na wieży^[2].

Po II Wojnie światowej świątynia ulegała stopniowej dewastacji. W połowie 1949 roku drzwi tej budowli zostały zamknięte i otworzono je dopiero w latach sześćdziesiątych XX wieku, aby w jej wnętrzu urządzić sprzedaż mebli, którą prowadziła Gminna Spółdzielnia „Samopomoc Chłopska” w Polkowicach. Świątynia wtedy nie posiadała już wyposażenia. Ławki zostały zabrane przez miejscowe kino, a organy z XIX wieku zostały rozkradzione i zniszczone. Nie zadbały o zabezpieczenie Kościoła ówczesne władze Polkowic. Doszło nawet do takiej sytuacji, że w dniu 25 czerwca 1968 roku we wczesnych godzinach rannych została rozebrana część dachu świątyni. Tylko dzięki natychmiastowej interwencji ówczesnego proboszcza Aleksandra Matyki i dzięki staraniom Kurii Arcybiskupiej we Wrocławiu udało się powstrzymać dalszą rozbiórkę budowli. Pomimo usilnych starań ze strony hierarchii kościelnej, nie udało się uzyskać pozwolenia na przekazanie zdewastowanej świątyni dla potrzeb parafii.

Proboszcz Aleksander Matyka opuścił parafię w 1973 roku. Starania o pozyskanie dawnego zboru ewangelickiego odniosły pozytywny skutek. Uchwałą Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 1973 roku został on przekazany parafii rzymskokatolickiej św. Michała Archanioła. Spełniły się nareszcie marzenia i pragnienia administratorów parafii i większości mieszkańców Polkowic. W latach 1975 – 1979 dzięki ofiarom wiernych dawny zbór ewangelicki został odbudowany i oddany do użytku parafian. W dniu 9 grudnia 1979 roku ksiądz biskup Adam Dyczkowski z Wrocławia go poświęcił. Jego patronką została wybrana św. Barbara^[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 144 [dostęp 2016-09-12] .
↑ Fortel zamiast urodzin. Urząd Gminy Polkowice. [dostęp 2016-09-12].
↑ Historia. parafia rzymskokatolicka p.w. św. Michała Archanioła w Polkowicach. [dostęp 2016-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-26)].

[1] Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 144 [dostęp 2016-09-12] .

[2] Fortel zamiast urodzin. Urząd Gminy Polkowice. [dostęp 2016-09-12].

[3] Historia. parafia rzymskokatolicka p.w. św. Michała Archanioła w Polkowicach. [dostęp 2016-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-26)].

[1]

[2]

[3]