Kościół św. Maksymiliana Kolbego w Lublinie
Kościół | |||||||||
Kościół św. Maksymiliana Kolbego - widok od strony drogi Męczenników Majdanka | |||||||||
Państwo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||
Wyznanie | |||||||||
Kościół | |||||||||
Parafia | |||||||||
Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Lublina | |||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |||||||||
51°13′56,51″N 22°35′13,70″E/51,232364 22,587139 | |||||||||
Strona internetowa |
Kościół pod wezwaniem św. Maksymiliana Kolbego w Lublinie – świątynia rzymskokatolicka w dzielnicy Kośminek w Lublinie zbudowana w latach 1984-1985 przy ulicy Droga Męczenników Majdanka 27.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki[edytuj | edytuj kod]
Zgoda na budowę kościoła[edytuj | edytuj kod]
Kościół zbudowano na terenie zabranym niegdyś przez władze i przeznaczonym na cele rekreacyjne. W marcu 1981 roku dzięki staraniom biskupa Bolesława Pylaka władze wyraziły zgodę na budowę kościoła.
Tymczasowa kaplica i pożar[edytuj | edytuj kod]
W listopadzie tego samego roku na terenie obecnego kościoła została wyświęcona tymczasowa, drewniana kaplica. Dokładnie rok później (w nocy 22 listopada 1982) kaplica spłonęła doszczętnie, podpalona przez "nieznanych sprawców". Akt tego wandalizmu stał się impulsem do mobilizacji parafian oraz ludzi dobrej woli w celu odbudowy kaplicy i budowy obecnego kościoła.
Budowa obecnej świątyni[edytuj | edytuj kod]
Autorami jego projektu byli lubelscy architekci Stanisław Lichota i Andrzej Lis. W październiku 1984 biskup Bolesław Pylak dokonał wmurowania kamienia węgielnego pod budowę świątyni. W grudniu 1985 roku w nowej świątyni zostaje odprawiona pierwsza msza święta – pasterka. 24 grudnia 1986 biskup Pylak dokonał wstępnego poświęcenia kościoła, a 8 grudnia 1991 uroczyście poświęcił kościół.
Budowa dzwonnicy[edytuj | edytuj kod]
W 1992 roku zostaje zakończona budowa żelbetowej dzwonnicy stojącej obok kościoła. Znajdują się w niej obecnie 3 dzwony ("Jan Paweł II", "Maksymilian" i "Maria") o łącznej wadze 2 ton, firmy Felczyńskich.
Późniejsze remonty i obecny stan[edytuj | edytuj kod]
Od momentu konsekracji kościół podlega ciągłemu wykończeniu wnętrza i terenu okalającego budynek. W latach 90. urozmaicano wystrój kościoła, który przez pierwsze lata z elementów charakterystycznych dla wystroju świątyń rzymskokatolickich posiadał jedynie krzyż z rzeźbą Chrystusa na ołtarzu. Nieopodal kościoła znajdują się Viae Lucis Mariae (pol.) Drogi Światła Maryi, czyli parkowa droga, przy której znajdują się kamienie z wymienionymi 20 tajemnicami różańca oraz figura NMP. Całość stanowi mały kompleks parkowy poświęcony Matce Bożej, który ma być miejscem modlitwy dla miejscowych parafian. Przy drogach znajdują się ławki[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Via Lucis Mariae – Droga Światła Maryi. [dostęp 2021-07-05].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Parafia pw. św. Maksymiliana Marii Kolbe w Lublinie. [w:] Kosciol.pl [on-line]. 2004-01-19. [dostęp 2011-01-07]. (pol.).
- Kościół pw. św. Maksymiliana Kolbego. [w:] Dziennik Wschodni [on-line]. 2008-01-24. [dostęp 2011-01-06]. (pol.).