Kościół św. Wojciecha we Włocławku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Wojciecha
Państwo

 Polska

Miejscowość

Włocławek

Adres

ul. Brzeska 20
87-800 Włocławek

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Święty Wojciech

Wspomnienie liturgiczne

23 kwietnia

Położenie na mapie Włocławka
Mapa konturowa Włocławka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wojciecha”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wojciecha”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wojciecha”
Ziemia52°39′26″N 19°03′57″E/52,657222 19,065833

Kościół św. Wojciecha – drewniany kościół we Włocławku pod wezwaniem św. Wojciecha, rozebrany w 1881 roku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół został zbudowany ok. 1639 roku. Podobnie jak kościół Wszystkich Świętych z klasztorem Franciszkanów był ufundowany przez Wojciecha i Dorotę Romatowskich[1].

W 1778 roku wojska rosyjskie rozważały kościół św. Wojciecha jako jedno z miejsc, w którym mogli zbudować we Włocławku cerkiew prawosławną. Plany te nie zostały zrealizowany, ponieważ wojska rosyjskie opuściły miasto[2].

W 1818 roku gmina ewangelicka wystąpiła do władz Królestwa Kongresowego o zgodę na sprawowanie nabożeństw w kościele św. Wojciecha. Komisja Rządowa Wyznania i Oświecenia Publicznego wydała zgodę 24 czerwca 1820 roku. Ówczesny biskup kujawsko-kaliski Andrzej Wołłowicz również wyraził zgodę i w dniach 17–18 marca 1821 roku zgodził się nieodpłatnie wydzierżawić kościół gminie ewangelickiej. Pierwsze nabożeństwo luterańskie zostało tu odprawione 31 maja 1821 roku przez pastora Georga Ortmanna[3].

Ponieważ gmina ewangelicka planowała budowę nowej świątyni, od tego momentu drewniany kościół zaczął popadać w ruinę[4].

Od 1829 roku w kościele mieściła się nowo powstała parafia ewangelicka we Włocławku[3].

Kościół św. Wojciecha został rozebrany w 1881 roku, by w jego miejscu postawić murowany kościół ewangelicko-augsburski[4].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Zdzisław Arentowicz w swojej pracy pt. Z Dawnego Włocławka, powołując się na broszurę pt. Die Feier der Grundsteinlegung und Eiweihung der neuen Ewangel. Augsb. Kirche in Włocławek autorstwa pastora Rudolfa Zirkwitza z 1882 roku, podaje wymiary kościoła na 16,5 łokcia długości i 14 łokci szerokości, czyli ok. 10 x 8,5 m. Kościół posiadał też dobudowane w późniejszym okresie prezbiterium o wymiarach 13 x 6 łokci, czyli ok. 8 x 4 m. Kościół był zbudowany z drewna, zorientowany ołtarzem ku wschodowi. Mógł pomieścić ok. 200 osób[4].

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

W jego okolicy stał dom stanowiący prebendę kościoła, także już nieistniejący. Dom ten został zakupiony przez fundatorów kościoła państwa Romatowskich wraz z fundacją samej świątyni w XVII wieku[1]. Wokół kościoła od ok. 1600 roku funkcjonował cmentarz[3], od 1821 roku jako cmentarz ewangelicki, który został zlikwidowany w latach 40. XIX wieku[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Katedra Włocławska 1900 [online], historiawloclawka.pl [dostęp 2018-04-25].
  2. Zaludnienie: Ludność Rosyjska Prawosławna [online], historiawloclawka.pl [dostęp 2018-04-24].
  3. a b c Historia Parafii Ewangelickiej we Włocławku [online], wloclawek.luteranie.pl [dostęp 2018-04-24].
  4. a b c d Zdzisław Arentowicz, Z dawnego Włocławka, Włocławek: Miejska Biblioteka Publiczna im. Zdzisława Arentowicza we Włocławku, 1928, ISBN 83-906020-6-7.