Kościół Matki Bożej Szkaplerznej w Orzyszu
A-899[1] z dnia 02.01.1992 | |||||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
parafia | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Orzysza | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu piskiego | |||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Orzysz | |||||||||||||||
53°48′35,00″N 21°56′48,00″E/53,809722 21,946667 |
Kościół Matki Bożej Szkaplerznej – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Biała Piska diecezji ełckiej. Jeden z zabytków miasta.
Jest to świątynia poewangelicka. Została wzniesiona w 1530 roku. Jest to budowla murowana, wybudowana z cegły na zaprawie wapiennej. Jest ustawiona na kamiennym fundamencie. Wzniesiono ją na planie prostokąta, od północy przylega zakrystia i kruchta, a od zachodu jest dostawiona wieża z dzwonem z 1603[2]. Elewacja wschodnia posiada dwa, centralnie umieszczone wysokie okna zamknięte łukiem pełnym. Te są umieszczone w płycinach zamkniętych odcinkowo. Na skraju elewacji znajduje się niewielkie okienko należące do zakrystii zamknięte odcinkowo. Elewacja jest zakończona trójkątnym szczytem z pięcioma uskokowymi, otynkowanymi na biało płycinami zamkniętymi łukiem pełnym. W trzech centralnych płycinach znajdują się niewielkie prostokątne okienka. Elewacja południowa posiada cztery osie. Okna są ułożone podobnie jak otwory w elewacji wschodniej. Elewacja zachodnia posiada dostawioną wieżę o trzech kondygnacjach. W pierwszej kondygnacji, z przodu, znajdują się drzwi umieszczone w portalu uskokowym. Kondygnacje są oddzielone od siebie daszkiem okapowym. Druga kondygnacja posiada parę płycin zamkniętych arkadkami ostrołukowymi. Na elewacjach bocznych, w jednej płycinie mieści się okienko. Druga kondygnacja od trzeciej jest oddzielona kordonowym gzymsem. Na ostatniej kondygnacji znajduje się para płycin zamkniętych łukiem pełnym. W każdej znajduje się wysoko umieszczony otwór dzwonniczy zamknięty łukiem pełnym. Wieża jest zamknięta gzymsem wieńczącym. Poza wieżą, z jej lewej i prawej strony znajduje się niewielkie, wysoko umieszczone okienko. Elewacja północna posiada trzy okna, tak jak w elewacji wschodniej i południowej. W narożniku elewacji północnej i zachodniej znajdują się drzwi zamknięte łukiem pełnym. Do elewacji przylega kruchta. Ta posiada z przodu boniowane naroża. Drzwi są zamknięte łukiem półpełnym z boniowaniem z lewej i prawej strony, a w zwieńczeniu z łukiem podpierającym. Dodatkowo są zaakcentowane zwężającymi się kolumnami. Na elewacjach bocznych znajduje się niewielkie okienko. Zakrystia posiada drzwi zamknięte łukiem półpełnym oraz niewielkie okienka. Świątynia nakryta jest dachem dwuspadowym z połaciami pulpitowymi, wydłużonymi nad kruchtę i zakrystię. Wieża posiada dach namiotowy zwieńczony krzyżem.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo warmińsko-mazurskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024 [dostęp 2015-08-19] .
- ↑ Tomasz Darmochwał, Marek Jacek Rumiński: Warmia Mazury, przewodnik. Białystok: Agencja TD, 1996. ISBN 83-902165-0-7 s. 75