Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Browińcu Polskim
50°22′13″N 17°43′49″E/50,370278 17,730278| kościół filialny | |||||||
 Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego (2011) | |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||
| Miejscowość | |||||||
| Wyznanie | |||||||
| Kościół | |||||||
| Parafia | |||||||
| Wezwanie | |||||||
| |||||||
| |||||||
Położenie na mapie gminy Biała  | |||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |||||||
Położenie na mapie powiatu prudnickiego  | |||||||
| 50°22′13″N 17°43′49″E/50,370278 17,730278
| |||||||
Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Browińcu Polskim – rzymskokatolicki kościół filialny w Browińcu Polskim, należący do parafii św. Jana Chrzciciela w Solcu, w dekanacie Biała, diecezji opolskiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1972 Gerard Sznura, proboszcz parafii w Solcu, zrezygnował z posługi i zamieszkał w Browińcu Polskim w domu rodziny Cebula. Doprowadził wówczas do nielegalnego wybudowania obok tego domu kościoła, w którym zaczął odprawiać msze dla mieszkańców wsi. Na skutej inspekcji, władze powiatowe z Prudnika zakazazały używania wzniesionej nielegalnie świątyni. Władze zalegalizowały kościół dzięki interwencji biskupa Franciszka Jopa[2].
Po śmierci Sznury w 1975, msze w Browińcu Polskim odprawiał proboszcz Augustyn Potempa. W latach 2003–2004 proboszcz Piotr Kozioł przeprowadził generalny remont kościoła (przebudowa bryły świątyni), po którym obiekt zyskał nowy kształt architektoniczny[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Parafie według dekanatów [online], diecezja.opole.pl [dostęp 2023-11-07] (pol.).
- ↑ a b Renata Sołtysek, Budownictwo kościołów na Śląsku Opolskim w Polsce Ludowej (1945–1989): „Bogu na chwałę, nam na zbawienie”, Opole: Instytut Śląski, 2022, s. 339, ISBN 978-83-7126-412-2.