Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Cerekwicy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Cerekwicy
1175/A[1] z dnia 23 lipca 1970[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Cerekwica

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Podwyższenie Krzyża Świętego

Położenie na mapie gminy Rokietnica
Mapa konturowa gminy Rokietnica, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Cerekwicy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Cerekwicy”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Cerekwicy”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Cerekwicy”
Ziemia52°31′11″N 16°41′34″E/52,519722 16,692778

Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego - katolicki kościół parafialny znajdujący się w Cerekwicy (powiat poznański).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół ufundowano przed 1404 (pierwszym proboszczem był Piotr Czerzuch)[2]. W 1556 świątynia została przekazana protestantom przez Jana Szamotulskiego, który był właścicielem Cerekwicy[2]. W 1619 Sędziwój Ostroróg przekazał go ponownie katolikom[3]. W 1626 kościół był już w bardzo złym stanie technicznym i groził zawaleniem[2]. Dzieła zniszczenia dopełnił potop szwedzki, kiedy to świątynia spłonęła wraz z częścią wsi[2]. W 1732[a] zbudowano nową świątynię (drewnianą, na planie krzyża)[2][3]. Fundatorem był ówczesny właściciel wsi - Jan z Bnina Radzewski, a nosiła ona wezwanie św. Wojciecha[2][3]. Została zniszczona przez pożar w XVIII wieku[2]. Obecny obiekt pochodzi z 1827[2][4] albo 1828[3][1], a fundatorką była Zuzanna z Gorczewskich Dobrzycka[2]. W latach okupacji hitlerowskiej kościół zamieniono na magazyn[2]. 23 lipca 1970 kościół został wpisany do rejestru zabytków[1].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Na zabytkowe wyposażenie składają się m.in.: drewniany krucyfiks w ołtarzu (późnogotycki z pierwszej połowy XVI wieku, słynie łaskami) oraz kamienna chrzcielnica z 1537 (kształt kielicha)[2][4]. W ołtarzach w nawach bocznych umieszczono obrazy z XVII i XVIII wieku[4].

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

W sąsiedztwie kościoła zlokalizowane są: kaplica pogrzebowa, dzwonnica z żelbetu (powojenna) i plebania[2]. Przy kościele znajdują się groby:

  • ks. Antoniego Niedbała (ur. 18 marca 1847 w Zbąszyniu, zm. 17 grudnia 1902 w Cerekwicy, proboszcza cerekwickiego przez 16 lat),
  • ks. Franciszka Ksawerego Snowackiego (proboszcza cerekwickiego),
  • ks. Wojciecha Stefańskiego (ur. 20 kwietnia 1800, zm. 5 grudnia 1879, proboszcza cerekwickiego)[5].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego podaje 1632

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 190. [dostęp 2015-01-18].
  2. a b c d e f g h i j k l Zabytki. Rokietnica.pl. [dostęp 2015-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 stycznia 2015)].
  3. a b c d Cerekwica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 295.
  4. a b c Włodzimierz Łęcki: Wielkopolska. Warszawa: Sport i Turystyka, 1996, s. 464. ISBN 83-7079-589-7.
  5. napisy in situ