Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego w Domanowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego w Domanowie
816 z 16.12.1960[1]
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Domanów

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Józefa Oblubieńca w Wierzchosławicach

Wezwanie

Wniebowstąpienia Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

święto ruchome - w 40. dniu od Zmartwychwstania Pańskiego (czwartek)

Położenie na mapie gminy Marciszów
Mapa konturowa gminy Marciszów, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego w Domanowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego w Domanowie”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego w Domanowie”
Położenie na mapie powiatu kamiennogórskiego
Mapa konturowa powiatu kamiennogórskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego w Domanowie”
Ziemia50°52′04,1″N 16°03′43,6″E/50,867806 16,062111

Kościół Wniebowstąpienia Pańskiegorzymskokatolicki kościół filialny parafii św. Józefa Oblubieńca w Wierzchosławicach, mieszczący się w Domanowie w dekanacie Bolków w diecezji świdnickiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wnętrze kościoła

Kościół filialny wzmiankowany w 1371 r. Obecny wzniesiono w II poł. XVI w., przebudowano ok. 1677 r., restaurowano w latach 1732, 1957 i 1962. Orientowany, murowany, jednonawowy z wieżą od zachodu i prostokątnym prezbiterium nakrytym sklepieniem krzyżowym, z zakrystią od północy, kruchtą od południa, nakryty dwuspadowymi dachami[2][3]. We wnętrzu zachowały się m.in.: ołtarz główny, rokoko bogato rzeźbione z XVIII w., 2 barokowe rzeźby, obraz olejny na płótnie – Wniebowstąpienie Pańskie, kielich pozłacany z wizerunkami świętych na czaszy i podstawie[4].

Stowarzyszenia i ruchy[edytuj | edytuj kod]

Służba Liturgiczna, Dzieci Maryi, Rada Parafialna, Żywy Różaniec, Wspólnota Miłości Serca Jezusowego[5].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Józef Pater, Katalog ruchomych zabytków sztuki sakralnej w Archidiecezji Wrocławskiej, Wrocław 1982.
  • Schematyzm Diecezji Legnickiej, Legnica 2002.
  • Schematyzm Diecezji Świdnickiej, Świdnica 2010.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 63 [dostęp 2016-08-22].
  2. Schematyzm Diecezji Legnickiej, Legnica 2002, s. 161
  3. Józef Pilch: Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, s. 64. ISBN 83-213-4366-X.
  4. Józef Pater, Katalog ruchomych zabytków sztuki sakralnej w Archidiecezji Wrocławskiej, Wrocław 1982, s.157
  5. Schematyzm Diecezji Świdnickiej, Świdnica 2010, s. 156

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]