Kościół ewangelicki w Bełchatowie
 Widok na nieistniejący już kościół | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Bełchatowa  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu bełchatowskiego  | |||||||||||||||
 51°22′02,70″N 19°22′28,70″E/51,367417 19,374639
| |||||||||||||||
Kościół ewangelicki w Bełchatowie – kościół ewangelicki, który znajdował się w Bełchatowie na rogu ulic Kwiatowej i Lecha i Marii Kaczyńskich (dawniej ulica Ewangelicka, później 19-go Stycznia). Wyburzony w 1984 roku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół został wybudowany z inicjatywy Stanisława Kaczkowskiego herbu Świnka w latach 1830–1832[1]. W 1837 roku powołano parafię i konsekrowano obiekt. Podczas dwudziestolecia międzywojennego parafia należała do diecezji piotrkowskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP[2]. W roku 1939 do parafii należało ok. 3500 wiernych, głównie pochodzenia niemieckiego, zamieszkujących zarówno miasto, jak i okolice. Parafia obsługiwała również filiał w Pożdżenicach[3]. Obok kościoła powstała w 1852 roku szkoła ewangelicka. W 1928 z inicjatywy pastora Jakoba Gerhardta kościół został przebudowany. Wysuniętą naprzód wieżę zastąpiła fasada, w ten sposób powiększono wnętrze świątyni[4]. W roku 1945, wskutek powojennej emigracji ludności pochodzenia niemieckiego, parafia opustoszała. Po wojnie przez pewien czas kościół funkcjonował jako katolicki kościół szkolny parafii p.w. św. Stanisława Kostki[potrzebny przypis]. W 1984 roku, ze względu na zły stan techniczny dachu, władze miasta podjęły decyzję o wyburzeniu kościoła.
Pastorzy[edytuj | edytuj kod]
- ks. Eduard Lembke – proboszcz od 1837 do 1845 roku[5].
- ks. Gustav Ludwig Schwarz – proboszcz od 1846 do 1865 roku[6].
- ks. Eduard Adolf Fiedler – proboszcz od 1865 do 1903 roku[7].
- ks. Bernhard Erdmann – proboszcz administrator od 1903 do 1905 roku[8].
- ks. Leon Witold May – proboszcz od 1905 do 1911 roku[9].
- ks. Ernst Daniel Behse – proboszcz od 1913 do 1924 roku[10].
- ks. Jakob Gerhardt – proboszcz od 1924 do 1941 roku[11].
- ks. Richard Horn – wikary w latach 1936-1937[12].
- ks. Robert Karl Liersch – proboszcz od 1941 do 1945 roku[13].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Miejsce, w którym do 1984 roku stał kościół ewangelicki w Bełchatowie -
Widok z czasów wojny z Placu Hindenburga (obecnie Plac Wolności) -
Widok od strony ulicy Pabianickiej -
Wnętrze kościoła -
Kościół przed renowacją w 1928 -
Kościół po renowacji w 1928
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Historia miasta. Muzeum Regionalne w Bełchatowie. [dostęp 2017-04-17].
- ↑ Kneifel ↓, s. 30.
- ↑ Kneifel ↓, s. 31.
- ↑ Jakub Gerhardt: 1837-1937 Festschrift anlässlich der Jahrhundertfeier der evang.-luth. Gemeinde zu Belchatow. Lodz: Libertas.
- ↑ Kneifel ↓, s. 122.
- ↑ Kneifel ↓, s. 167.
- ↑ Kneifel ↓, s. 86.
- ↑ Kneifel ↓, s. 84.
- ↑ Kneifel ↓, s. 132.
- ↑ Kneifel ↓, s. 56.
- ↑ Kneifel ↓, s. 92.
- ↑ Kneifel ↓, s. 107.
- ↑ Kneifel ↓, s. 124.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Eduard Kneifel: Die Pastoren der Evangelisch-Augsburgischen Kirche in Polen. Eging: Selbstverlag des Verfassers. (niem.).