Przejdź do zawartości

Koźlarek zielonodębowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koźlarek zielonodębowy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

borowikowce

Rodzina

borowikowate

Rodzaj

koźlarek

Gatunek

koźlarek zielonodębowy

Nazwa systematyczna
Leccinellum lepidum (H. Bouchet ex Essette) Bresinsky & Manfr. Binder
Regensb. Mykol. Schr. 11: 233 (2003)

Koźlarek zielonodębowy (Leccinellum lepidum (Rolland) Bresinsky & Manfr. Binder) – gatunek grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Leccinellum, Boletaceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten opisali w 1965 r. Humbert Bouchet i Henri Essette, nadając mu nazwę Boletus lepidus. W 2003 r. Andreas Bresinsky i Manfred Binder przenieśli go do rodzaju Leccinellum[1]. Niektóre inne synonimy[2]:

  • Krombholziella lepida (H. Bouchet ex Essette) Alessio 1985
  • Krombholziella sardoa (Belli & Sacc.) Bon & Contu 1985
  • Leccinum sardoum (Belli & Sacc.) Quadr. & Lunghini 1990

W 2024 Komisja ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego zarekomendowała używanie nazwy koźlarek zielonodębowy[3].

Występowanie i znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Znany jest w niektórych krajach Europy, głównie Południowej i w Ameryce Południowej[4]. Jest szeroko rozpowszechniony w regionie Morza Śródziemnego, gdzie tworzy ektomykoryzę z różnymi gatunkami dębów, najczęściej z wiecznie zielonymi przedstawicielami grupy „Ilex”, zwłaszcza dębem ostrolistnym (Quercus ilex)[5]. Do 2024 r. brak udokumentowanych stanowisk w Polsce[3].

Wszystkie koźlarki to naziemne grzyby mykoryzowe. Są grzybami jadalnymi[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-04-08] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2024-04-08] (ang.).
  3. a b Rekomendacja nr 3/2024 Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego [online] [dostęp 2024-04-02].
  4. Występowanie Leccinellum lepidum na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-04-08] (ang.).
  5. F. Richard F i inni, Diversity and specificity of ectomycorrhizal fungi retrieved from an old-growth Mediterranean forest dominated by Quercus ilex, „he New Phytologist”, 166 (3), 2005, s. 1011–1023, DOI10.1111/j.1469-8137.2005.01382.x, PMID15869659.
  6. Andreas Gminder, Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej, 2008, s. 84, ISBN 978-83-258-0588-3.