Przejdź do zawartości

Komitet Porozumiewawczy Organizacji Niepodległościowych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Komitet Porozumiewawczy Organizacji Niepodległościowych (albo Komitet Porozumienia Organizacji Niepodległościowych) – utworzona 21 kwietnia 1940 roku platforma współpracy części organizacji konspiracyjnych, które nie podporządkowały się Związkowi Walki Zbrojnej.

KPON został utworzony w czasie, kiedy nastąpił kryzys w działalności Centralnego Komitetu Organizacji Niepodległościowych i miał zastąpić tę organizację w roli krajowego centrum konspiracji niezależnej od ZWZ. Uchwała inaugurująca powstanie KPON przewidywała, że Wydział Wykonawczy KPON będzie krajową władzą dyspozycyjną odpowiedzialną bezpośrednio przed rządem generała Sikorskiego. W skład Wydziału Wykonawczego mieli wejść członkowie Biura Politycznego CKON oraz przedstawiciele organizacji, które zgłosiły akces do KPON.

Uchwałę o utworzeniu KPON podpisały następujące organizacje:

Działalność Komitetu była krótkotrwała. Część organizacji wycofała się ze współpracy, część dążyła do jej zacieśnienia, podejmując negocjacje w sprawie utworzenia jednolitej struktury. Przyjęła ona ostatecznie nazwę Konfederacji Narodu.

Bibliografia:

Przy opracowywaniu hasła korzystano z:

  • Kazimierz Krajewski, Uderzeniowe Bataliony Kadrowe 1942-1944, Warszawa 1993.
  • Kazimierz Malinowski, Tajna Armia Polska. Znak. Konfederacja Zbrojna. Zarys genezy, organizacji i działalności, Warszawa 1986.

Inne pozycje dotyczące tematu:

  • Jan Rzepecki, Kierownictwo polityczne polskiego podziemia wojskowego w latach 1939-1941, [w:] "Przegląd Historyczny" 1974, nr 1.
  • Tadeusz Tarnogrodzki, Ryszard Tryc, Polskie organizacje konspiracyjne w kraju 1939-1945. Krótki informator encyklopedyczny, [w:] "Wojskowy Przegląd Historyczny" 1966, nr 4.