Konserwacja prognozowana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Starszy mechanik na statku sprawdza parametry oleju smarnego z silnika aby wcześnie wykryć uszkodzenia

Konserwacja prognozowana – jedna z proaktywnych strategii utrzymania ruchu, polegająca na zapobieganiu awariom sprzętu[1].

Założeniem konserwacji prognozowanej jest monitorowanie parametrów pracy urządzeń oraz niektórych wskaźników ich rzeczywistego stanu (analiza termiczna, analiza wibracji, sprawdzanie parametrów oleju smarnego). Pozwala to wykryć zużycie elementów we wczesnym stadium i ostrzega o zbliżającej się awarii, co pozwala na zaplanowanie naprawy w dogodnym czasie i uniknięcie przestoju[1].

W porównaniu do konserwacji zapobiegawczej, konserwacja prognozowana wymaga większych inwestycji początkowych (instalacja odpowiednich czujników i oprogramowania), pozwala jednak zaoszczędzić, gdyż mniej jest przestojów remontowych[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Mark C. Munion, Konserwacja zapobiegawcza vs. prognozowana [online], Utrzymanie Ruchu, 6 października 2018 [dostęp 2022-05-24] [zarchiwizowane z adresu] (pol.).
  2. k, Zastępowanie programu konserwacji reaktywnej konserwacją prewencyjną [online], Główny Mechanik, 10 września 2014 [dostęp 2022-05-24] (pol.).