Kopyciak natrawny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kopyciak natrawny
Hoplia graminicola
(Fabricius, 1792)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Nadrodzina

żukokształtne

Rodzina

poświętnikowate

Podrodzina

chrabąszczowate

Plemię

Hopliini

Rodzaj

kopyciak

Podrodzaj

Hoplia s.str.

Gatunek

kopyciak natrawny

Synonimy
  • Melolontha graminicola Fabricius, 1792

Kopyciak natrawny[1] (Hoplia graminicola) – gatunek chrząszcza z rodziny poświętnikowatych i podrodziny chrabąszczowatych. Zamieszkuje Europę.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1792 roku przez Johana Christiana Fabriciusa pod nazwą Melolontha graminicola[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o owalnym w zarysie ciele długości od 5 do 7,5 mm i ubarwieniu ciemnobrunatnym do czarnego[3]. Powierzchnię ciała porastają owalne łuski barwy srebrzystej, srebrzystozielonkawej, metalicznie zielonkawej lub złotozielonej[3][4], początkowo rozmieszczone stosunkowo gęsto, ale z czasem wycierające się[3].

Powierzchnia głowy jest ziarniście punktowana i porośnięta krótkimi, odstającymi włoskami. Nadustek jest na przedzie uniesiony[3]. Czułki są dziewięcioczłonowe, żółtobrunatne z ciemniejszymi buławkami[3][4].

Przedplecze jest krótko, rzadko, odstająco owłosione. Na jego powierzchni zaznaczona jest linia środkowa[3] oraz dwa płytkie, poprzeczne wciski boczne w pobliżu podstawy[3][4]. Pokrywy są nierównomiernie punktowane, skąpiej niż głowa i przedplecze owłosione[3] lub wręcz bezwłose, zaopatrzone w smukłe łuski[4]. Kolor odnóży jest brązowy[4] do ciemnobrunatnego[3]. Odnóża przedniej pary mają dwa zęby na zewnętrznych krawędziach goleni[3][4], z których górny skierowany jest ku przodowi i mniej lub bardziej równoległy do wierzchołkowego[4]. Stopy przedniej i środkowej pary mają pazurki zewnętrzne nierozszczepione[5], bardzo małe, cienkie i ciasno przylegające do dużych pazurków wewnętrznych, wskutek czego wyglądają na jednopazurkowe[3][4]. Stopy przedniej pary osadzone są na wysokości między wierzchołkowym a górnym ząbkiem zewnętrznym goleni[4]. Wyrostki na szczycie goleni tylnej pary są u samicy krótsze i słabiej rozwinięte niż u samca[3]. Pazurki tylnych stóp są nierozszczepione[5] i mają na stronie grzbietowo-wewnętrznej rowek wyraźnie zaznaczony zwłaszcza u wierzchołka[3][4].

Odwłok ma na sternitach i pygidium łuski o kształcie okrągło-owalnym[3][4][5]. Łuski na pygidium są mniejsze niż u H. praticola[3] i rozstawione na odległości równe ich średnicom[5].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad ten zasiedla tereny o glebach lekkich, najchętniej piaszczystych, w tym wybrzeża mórz i wód śródlądowych, lasy sosnowe o skąpej szacie roślinnej, ugory, tereny ruderalne[4][6][1] czy osiedla ludzkie, gdzie odpowiednie podłoże znajduje choćby pod płytami chodnikowymi[1]. Osobniki dorosłe obserwuje się od maja do lipca[4][6]. Żerują na kwiatach roślin zielnych, krzewów i drzew[3][6], przysiadając także na trawach[6]. Pędraki rozwijają się w glebie, żerując na korzeniach roślin zielnych; stanowią stadium zimujące[1].

Gatunek palearktyczny, europejski, znany z Belgii, Holandii, Niemiec, północnych Włoch, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Chorwacji, Rosji[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Hoplia graminicola – Kopyciak natrawny. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2024-05-06].
  2. a b Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume 3. Scarabaeoidea – Scirtoidea – Dascilloidea – Buprestoidea – Byrrhoidea, Stenstrup: Apollo Books, 2006, s. 184-189, ISBN 87-88757-59-5.
  3. a b c d e f g h i j k l m n o p Zdzisława Stebnicka: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 28b Żukowate – Scarabaeidae grupa podrodzin: Scarabaeidae pleurosticti. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1978, s. 37-41.
  4. a b c d e f g h i j k l m Gattung Hoplia. [w:] Käfer Europas [on-line]. [dostęp 2024-04-21].
  5. a b c d Marek Bunalski. Rodzaj Hoplia ILLIGER, 1803 [Coleoptera, Melolonthidae] w Polsce. „Wiadomości Entomologiczne”. 14 (1), s. 31-37, 1995. 
  6. a b c d B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska: Chrząszcze – Coleoptera. Scarabaeoidea, Dascilloidea, Byrrhoidea i Parnoidea. 1983, seria: Katalog Fauny Polski t. XXIII z. 9.