Kozia Szyja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kozia Szyja
Ilustracja
Widok z Koziej Szyi na Góry Izerskie
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety,
Góry Izerskie,
Grzbiet Kamienicki

Wysokość

748 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Kozia Szyja”
Ziemia50°51′36,000″N 15°29′55,068″E/50,860000 15,498630
Widok z Koziej Szyi na Pogórze Izerskie
Fragment wałów kamiennych w górnej części północnego zbocza Koziej Szyi

Kozia Szyja (niem. Ziegenhalsberg) – wzniesienie o wysokości 748 m n.p.m., w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Górach Izerskich, w Grzbiecie Kamienickim.

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie położone jest w Sudetach Zachodnich, w północno-wschodniej części Gór Izerskich, we wschodniej części Grzbietu Kamienieckiego Gór Izerskich, około 2,4 km na południowy wschód od miejscowości Chromiec. Na zachodzie łączy się z Kopaniem, na wschodzie z Ciemniakiem.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Niewielkie wzniesienie z niewyraźnie podkreśloną częścią szczytową, wyrastające w kształcie słabo zaznaczonej kopuły we wschodniej części Grzbietu Kamienickiego. Powierzchnia wierzchowiny grzbietu jest tak wyrównana, że wierzchołek w terenie jest trudno rozpoznawalny. Zbocza: zachodnie i wschodnie są prawie poziome, zbocze północne i południowe stromo opadają w kierunku dolin rzek, północne w kierunku Kamienicy a południowe w kierunku Małej Kamiennej. Na zachód od szczytu wznosi się Kamienica, najwyższe wzniesienie w Grzbiecie Kamienickim Gór Izerskich. Na północnym zboczu wzniesienia znajduje się sieć tajemniczych kamiennych murów kojarzących się z budowlami ziemnymi. Stanowią pamiątka po dawnych mieszkańcach tych ziem, ale nie wiadomo, kto kiedy ani też, w jakim celu je wybudował.

Budowa geologiczna[edytuj | edytuj kod]

Kozia Szyja znajduje się w obrębie metamorfiku izerskiego (północno-zachodnia część bloku karkonosko-izerskiego). Wzniesienie zbudowane jest ze skał metamorficznych wieku staropaleozoicznegogranitów i granitognejsów.

Szata roślinna[edytuj | edytuj kod]

Szczyt i południowe zbocze oraz częściowo wschodnie i zachodnie porasta las, zbocze północne zajmują łąki i pola uprawne.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na zboczach wzniesienia eksploatowano w średniowieczu złoto. Pierwsze wyrobiska powstały na początku XIII wieku. Zbocza Koziej Szyi, a szczególnie Złota Jama, położona na południowym zboczu, często wymieniane są w "walońskich księgach" jako miejsca występowania złota.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Przez szczyt prowadzi szlak turystyczny:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]