Kryterium Bertranda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kryterium Bertrandakryterium zbieżności szeregów liczbowych o wyrazach dodatnich.

Kryterium[edytuj | edytuj kod]

Niech dany będzie szereg liczbowy

(A)

o wyrazach dodatnich. Niech

Wówczas

  • szereg (A) jest zbieżny, gdy
  • szereg (A) jest rozbieżny, gdy
[1][2].

Wersja graniczna kryterium[edytuj | edytuj kod]

Kryterium Bertranda można spotkać również w nieco słabszej, następującej wersji. Jeżeli ciąg jest zbieżny do pewnego to

  • szereg (A) jest zbieżny, gdy oraz
  • szereg (A) jest rozbieżny, gdy

W przypadku, gdy kryterium nie rozstrzyga.

Dowód w oparciu o kryterium Kummera[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: kryterium Kummera.

Niech

Ponieważ szereg

jest rozbieżny (co wynika z zastosowania kryterium całkowego[3]), kryterium Kummera się stosuje. W tym wypadku

Ponieważ

teza kryterium Bertranda wynika wprost z zastosowania kryterium Kummera[2][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Fichtenholz 1966 ↓, s. 240.
  2. a b Stromberg 2015 ↓, s. 408.
  3. Leja 1971 ↓, s. 276–277.
  4. Fichtenholz 1966 ↓, s. 340.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]