Kszemaradźa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kszemaradźa (trl. Kṣemarāja) – indyjski filozof z XI wieku. Szczególnie zainteresowany tradycjami śiwaizmu kaszmirskiego. Uczeń Abhinawagupty.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

Analizował nurty pratjabhidźńa, spanda, krama. Przypisuje mu się osiemnaście traktatów[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Małgorzata Sacha, Kṣemarāja, Powszechna Encyklopedia Filozofii, s. 103.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]