Kulochwyt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piaszczysta skarpa jako kulochwyt na strzelnicy wojskowej

Kulochwyt – urządzenie do zatrzymywania pocisków z broni strzeleckiej.

Na strzelnicach otwartych jest to nasyp z ziemi lub nasyp podparty od tyłu murem, umieszczony za ostatnią linią tarcz. W pomieszczeniach używa się często odpowiednich skrzyń wypełnionych piaskiem.

Do strzelań mających na celu badania, kulochwyt wypełnia się materiałem który nie niszczy zatrzymywanego pocisku (np. wata i/lub przędza aramidowa albo woda).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • S. Sienko: Encyklopedia techniki wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1978, s. 294.