Kurniki Iwanczańskie
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (1943) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 49°44′46,6″N 25°37′28,5″E/49,746278 25,624583
| |
Kurniki Iwanczańskie, Kurniki (ukr. Курники; po wojnie Zariczne, ukr. Зарічне) – dawniej samodzielna wieś na Ukrainie w rejonie zbaraskim należącym do obwodu tarnopolskiego. W 1953 roku włączona do wsi Iwanczany.
Stanowią południowo-wschodnią część Iwanczn. Ciągną się wzdłuż rzeki Hnizdecznej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kurniki Iwanczańskie to dawniej samodzielna wieś. W II Rzeczypospolitej stanowiła gminę jednostkową Kurniki w powiecie zbaraskim w województwie tarnopolskim[2].
1 sierpnia 1934 r. w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej Kurniki weszły w skład nowej zbiorowej gminy Dobrowody[3], gdzie we wrześniu 1934 utworzyły gromadę[4].
Po wojnie włączone w struktury ZSRR, gdzie przemianowano je na Zariczne (ukr. Зарічне). W 1953 roku włączone do Iwanczan[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
- ↑ Spis gmin (Tarnopolski Dz. Woj. z 1934 r., nr. 7, poz. 73).
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 571.
- ↑ Tarnopolski Dziennik Wojewódzki. 1934, nr 15, poz. 134.
- ↑ Щавінський В. // Тернопільщина. Історія міст і сіл: у 3 т. – Тернопіль: ТзОВ «Терно-граф», 2014.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kurniki (3), wieś, pow. zbaraski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 926.