Kusacz falisty

Kusacz falisty
	Crypturellus undulatus
	(Temminck, 1815)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	ptaki paleognatyczne
Rząd	kusacze
Rodzina	kusacze
Rodzaj	Crypturellus
Gatunek	kusacz falisty
Synonimy
	Tinamus undulatus Temminck, 1815; Tinamus adspersus Temminck, 1815; Pezus yapura von Spix, 1825; Tinamus vermiculatus Temminck, 1825; Crypturus simplex Salvadori, 1895;
	Tinamus undulatus Temminck, 1815; Tinamus adspersus Temminck, 1815; Pezus yapura von Spix, 1825; Tinamus vermiculatus Temminck, 1825; Crypturus simplex Salvadori, 1895;
Podgatunki
	C. u. manapiare Phelps, Sr. & Phelps, Jr., 1952; C. u. simplex (Salvadori, 1895); C. u. yapura (von Spix, 1825); C. u. adspersus (Temminck, 1815); C. u. vermiculatus (Temminck, 1825); C. u. undulatus (Temminck, 1815);
	C. u. manapiare Phelps, Sr. & Phelps, Jr., 1952; C. u. simplex (Salvadori, 1895); C. u. yapura (von Spix, 1825); C. u. adspersus (Temminck, 1815); C. u. vermiculatus (Temminck, 1825); C. u. undulatus (Temminck, 1815);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kusacz falisty (Crypturellus undulatus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kusaczy (Tinamidae), zamieszkujący Amerykę Południową. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Kusacz falisty występuje w zależności od podgatunku^[9]^[10]:

C. undulatus manapiare – południowa Wenezuela.
C. undulatus simplex – Gujana, północno-środkowa Brazylia.
C. undulatus yapura – zachodnia Amazonia.
C. undulatus adspersus – środkowa Brazylia.
C. undulatus vermiculatus – wschodnia Brazylia.
C. undulatus undulatus – południowo-zachodnie Peru do północnej Argentyny.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 28–32 cm; masa ciała samic średnio 621 g, samców 462–569 g^[9]. Szary dziób i nogi. Upierzenie jednolite, szarawobrązowe, z białym gardłem i ciemnymi prążkami na bokach. Z bliska widoczne czarne prążki na wierzchu ciała. Bardzo ostrożny, mimo to można go łatwo zaobserwować, ponieważ zaniepokojony nie ucieka, ale nieruchomieje.

Środowisko[edytuj | edytuj kod]

Pospolity w okresowo zalewanych lasach.

Status[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje kusacza falistego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana; w 1996 roku ptak ten opisywany był jako pospolity. Jego liczebność spada ze względu na polowania i wylesianie Amazonii^[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Crypturellus undulatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c Temminck 1815 ↓, s. 582, 751.
↑ ^a ^b Temminck 1815 ↓, s. 585, 751.
↑ ^a ^b J.B. von Spix: Avium species novae, quas in itinere per Brasiliam annis MDCCCXVII-MDCCCXX. T. 2. Monachii: Typis Franc. Seraph. Hübschmanni, 1825, s. 62, ryc. lxxviii. (łac.).
↑ ^a ^b C.J. Temminck: Nouveau recueil de planches coloriées d’oiseaux: pour servir de suite et de complément aux planches enluminées de Buffon, édition in-folio et in-4⁰ de l’Imprimerie royale, 1770. Strasbourg: Chez Legras Imbert et Comp., 1838, s. ryc. 369. (fr.).
↑ ^a ^b T. Salvadori: Catalogue of the Chenomorphæ (Palamedeæ, Phœnicopteri, Anseres) Crypturi, and Ratitæ in the collection of the British Museum. Cz. 27. Printed by order of the Trustees: London, 1895, s. 516, 531, seria: Catalogue of the Birds in the British Museum. (ang.).
↑ W.H. Phelps, Sr. & W.H. Phelps, Jr.. Nine new subspecies of birds from Venezuela. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 65, s. 39, 1952. (ang.).
↑ ^a ^b Crypturellus undulatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b J. Cabot, D.A. Christie, F. Jutglar & C.J. Sharpe: Undulated Tinamou (Crypturellus undulatus), version 1.0. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.undtin1.01. [dostęp 2020-07-02]. (ang.).
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-10-11]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

C.J. Temminck: Histoire naturelle generale des pigeons et des gallinaces. T. 3. Amsterdam: J.C. Sepp & fils, 1815, s. 1–757. (fr.).
A. Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcia i materiały multimedialne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Crypturellus undulatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[CITEREFTemminck1815[https://www.biodiversitylibrary.org/page/43752795_582],_[https://www.biodiversitylibrary.org/page/43752964_751]-2] Temminck 1815 ↓, s. 582, 751.

[CITEREFTemminck1815[https://www.biodiversitylibrary.org/page/43752798_585],_[https://www.biodiversitylibrary.org/page/43752964_751]-3] Temminck 1815 ↓, s. 585, 751.

[vonSpix-4] J.B. von Spix: Avium species novae, quas in itinere per Brasiliam annis MDCCCXVII-MDCCCXX. T. 2. Monachii: Typis Franc. Seraph. Hübschmanni, 1825, s. 62, ryc. lxxviii. (łac.).

[Temminck-5] C.J. Temminck: Nouveau recueil de planches coloriées d’oiseaux: pour servir de suite et de complément aux planches enluminées de Buffon, édition in-folio et in-4⁰ de l’Imprimerie royale, 1770. Strasbourg: Chez Legras Imbert et Comp., 1838, s. ryc. 369. (fr.).

[Salvadori-6] T. Salvadori: Catalogue of the Chenomorphæ (Palamedeæ, Phœnicopteri, Anseres) Crypturi, and Ratitæ in the collection of the British Museum. Cz. 27. Printed by order of the Trustees: London, 1895, s. 516, 531, seria: Catalogue of the Birds in the British Museum. (ang.).

[Phelps-7] W.H. Phelps, Sr. & W.H. Phelps, Jr.. Nine new subspecies of birds from Venezuela. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 65, s. 39, 1952. (ang.).

[iucn-8] Crypturellus undulatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Cabot&inni-9] J. Cabot, D.A. Christie, F. Jutglar & C.J. Sharpe: Undulated Tinamou (Crypturellus undulatus), version 1.0. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.undtin1.01. [dostęp 2020-07-02]. (ang.).

[ioc-10] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-10-11]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]