Laterna (nawigacja)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Laterna z soczewką Fresnela
Laterna Latarni Morskiej Świnoujście

Laterna – przeszklone, najczęściej najwyższe, pomieszczenie latarni morskiej, w którym znajduje się urządzenie optyczne i źródło światła albo cała górna część budowli[1].

Osłony światła nawigacyjnego stosowano już w starożytności, kiedy źródłem płomienia były lampy oliwne lub świece[1]. Pod koniec XVIII wieku rozpowszechniły się laterny w nadal stosowanej formie: przezroczystej obudowy pokrytej stożkowatym lub kopulastym dachem[1]. Szyby laterny są czasami nachylone albo ogrzewane, by zapobiec gromadzeniu się śniegu[1]. Wraz z rozwojem techniki na laternach zaczęto umieszczać anteny przekaźnikowe i radarowe[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Reinhard Scheiblich, Hans Helge Staack: Leuchttürme Lexikon. Wyd. 4. Edition Ellert & Richter, 2010, s. 96-97. ISBN 978-3-8319-0038-1. (niem.).