Leon Żelewski
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
12 grudnia 1930[1] |
| Data śmierci |
12 grudnia 2019[1] |
| profesor nauk farmaceutycznych | |
| Specjalność: biochemia[2] | |
| Alma Mater |
Akademia Medyczna w Gdańsku |
| Profesura |
1989 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Katedra i Zakład |
Katedra i Zakład Biochemii Farmaceutycznej |
| Wydział |
Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego |
| Stanowisko |
kierownik |
| Okres zatrudn. |
1967–2001 |
| Odznaczenia | |
 
| |
Leon Żelewski (ur. 12 grudnia 1930, zm. 12 grudnia 2019) – polski biochemik, prof. dr hab.[1][2], specjalizował się w badaniach nad regulacją syntezy hormonów steroidowych w łożysku ludzkim.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1954 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku. Obronił pracę doktorską, następnie habilitował się na podstawie dorobku naukowego i pracy[2]. Otrzymał tytuł profesora w zakresie nauk farmaceutycznych[2]. W 1967 objął funkcję kierownika w Katedrze i Zakładzie Biochemii Farmaceutycznej na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Gdańsku dziś jest to Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego[2]. Pełnił także funkcję dyrektora Instytutu Biologii Medycznej AMG[3].
Brał czynny udział w życiu naukowym angażując się w pracę w szeregu komitetów naukowych. Był m.in. członkiem komitetów[3]:
- Biochemii i Biofizyki PAN (1978–1981, 1984–1989),
- Patofizjologii Klinicznej PAN (1985–1987),
- Chemii Analitycznej PAN (1985–1987)
- Nauk Fizjologicznych PAN (1992–1994).
Ponadto brał udział w pracach Rady Konsultacyjnej Bioinżynierii (1981–1985).
W latach 1966–1968 i 1972–1978 przewodniczył gdańskiemu oddziałowi Polskiego Towarzystwa Biochemicznego. Działał jako członek Rady Redakcyjnej „Acta Biochimica Polonica” (1973–1999), a w latach 1985–1992 pełnił funkcję przewodniczącego tejże Rady[3].
Od 1965 był członkiem Gdańskiego Towarzystwa Naukowego[3].
Zmarł 12 grudnia 2019 roku[1]. Został pochowany na cmentarzu Śmiechowskim w Wejherowie.
Odznaczenia i wyróżnienia[3][edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1974),
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1998),
- Medal Zasłużony Akademii Medycznej w Gdańsku (1990).
Za działalność naukową przyznano mu wiele nagród m.in. otrzymał je od:
- sekretarza Polskiej Akademii Nauk (1973, 1980, 1989),
- ministra zdrowia (1963, 1977, 1980, 1987)
- wielokrotnie nagradzał go rektor Akademii Medycznej w Gdańsku.