Przejdź do zawartości

Leon Malejka

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leon Malejka
porucznik artylerii porucznik artylerii
Data i miejsce urodzenia

23 października 1897
Wierzniowice

Data i miejsce śmierci

między 13 a 14 kwietnia 1940
Katyń

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Ośrodek Zapasowy Artylerii Lekkiej nr 3

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941)

Leon Malejka (ur. 23 października 1897 w Wierzniowicach[1] na Śląsku Cieszyńskim, zm. między 13 a 14 kwietnia[2] 1940 w Katyniu) – porucznik artylerii rezerwy Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był Antoniego i Józefy z Walów[3]. Wstąpił do Wojska Polskiego jako podporucznik armii austro-węgierskiej[4]. Uczestnik akcji plebiscytowej na Śląsku Cieszyńskim, oraz walk na froncie ukraińskim i bolszewickim. 14 lutego 1920 został awansowany do stopnia porucznika, służył wtedy w 4 pułku artylerii ciężkiej[5]. W 1920 nadesłał swą kartę kwalifikacyjną do Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych[4].

W październiku 1921 zostało ogłoszone zwolnienie porucznika Malejki z czynnej służby jako mieszkańca Śląska Cieszyńskiego, pełnił wówczas służbę 4 dywizjonie artylerii ciężkiej[6]. W 1924 był porucznikiem rezerwy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 1078 lokatą w 12 pułku artylerii polowej[7]. W latach 30. XX wieku mieszkał w Gdyni, pracował jako urzędnik firmy spedycyjnej. Należał do rezerwy 29 pułku artylerii lekkiej i podlegał pod PKU Warszawa–Miasto III. W korespondencji komendantury obozu juchnowskiego do OPW w Moskwie, miejsce zamieszkania Malejki przed wrześniem 1939 jest wskazane jako Kobyle w powiecie nowosądeckim. Prawdopodobnie chodzi o tę miejscowość[2].

W czasie mobilizacji zgłosił się zgodnie z rozkazami do Ośrodka Zapasowego Artylerii Lekkiej nr 3 który był mobilizowany przez 29 pal w Prużanie. Objął dowództwo baterii OZ. OZAL nr 3 po zmobilizował się zgodnie z planem w dniach 3 – 7 września. Po agresji sowieckiej z 17 września dwa dni później przekroczył granicę litewską. Żołnierze Ośrodka Zapasowego zostali internowani przez Litwinów a następnie przekazani Rosjanom. Według stanu z dnia 19 października Malejka był jeńcem obozu juchnowskiego. W listopadzie 1939 został przewieziony do obozu kozielskiego. Między 11 a 12 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD[2] – lista wywózkowa 025/3 poz. 19 nr akt 2748[8], z 9 kwietnia 1940[2]. Został zamordowany między 13 a 14 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim[2]. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, wpis w dzienniku ekshumacji z dnia 28.04.1943, nr 689. Figuruje liście AM-183-689 i Komisji Technicznej PCK. Przy szczątkach w mundurze znaleziono: książeczka stałej służby, paszport, karta szczepień nr 1123, pismo urzędowe[9][10][11]. Znajduje się na liście ofiar (pod nr 0689) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 107 (tu zapisano nazwisko jako Malegka z podaną datą urodzenia) oraz w Nowym Kurierze Warszawskim nr 110 z 1943.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

  • Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień kapitana. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”
  • Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)
  • Tablica epitafijna na pomniku w Czeskim Cieszynie[12].
  • Wpis w Projekcie Edukacyjnym „Miasto Gdynia w okresie II wojny światowej”[13]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Księgi Cmentarne podają nazwę wsi jako Wierszniowice, co jest prawdopodobnie błędnym zapisem
  2. ↑ a b c d e УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, s. 483.
  3. ↑ a b Kiński i inni, Katyń, Księga Cmentarna, 2000, s. 373.
  4. ↑ a b Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa, 1920, s. 70.
  5. ↑ „Dziennik Personalny” (R.1, nr 7), MSWojsk, 28 lutego 1920, s. 112.
  6. ↑ „Dziennik Personalny” (R.2, nr 38), MSWojsk., 8 października 1921, s. 1416.
  7. ↑ Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk, 1924, s. 658, 780.
  8. ↑ Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 653.
  9. ↑ Andrzej Leszek Szcześniak, Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk, Warszawa 1989, s. 106.
  10. ↑ Listy katyńskie w zasobie Archiwum Państwowego w Lublinie – Archiwum Państwowe w Lublinie [online] [dostęp 2019-03-10] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-07] (pol.).
  11. ↑ Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943, s. 183.
  12. ↑ Český Těšín | Spolek pro vojenská pietní místa [online], www.vets.cz [dostęp 2019-03-10].
  13. ↑ http://2wojna.gdynia.pl/wp-content/uploads/2018/09/lista_katy%C5%84ska_09_2015.pdf
  14. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-13]..

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski Rezerw, Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934
  • Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
  • УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
  • Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.
  • Andrzej Leszek Szcześniak, Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk, Warszawa: Alfa, 1989 ISBN 83-7001-294-9
  • Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa, 1920.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leon_Malejka&oldid=69581319”