Leopard C2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leopard C2
Ilustracja
Leopard C2
Dane podstawowe
Państwo

 Kanada

Typ pojazdu

czołg podstawowy

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

4

Historia
Produkcja

1999-2001[1]

Egzemplarze

114

Dane techniczne
Silnik

1 silnik wysokoprężny widlasty, 10-cylindrowy MTU MB 838 Ca-M 500 o mocy 819 KM (610 kW) przy obrotach 2200 obr./min.

Transmisja

mechaniczna

Długość

7,09 m (kadłuba)
9,5 m (całkowita)

Szerokość

3,37 m

Wysokość

2,48 m

Masa

42,5 t

Osiągi
Prędkość

65 km/h (maksymalna)

Zasięg pojazdu

600 km

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

2,25 m
4 m (po przygotowaniu)

Rowy (szer.)

3 m

Ściany (wys.)

1,15 m

Kąt podjazdu

60%

Przechył boczny

40%

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 armata gwintowana L7A3 kal. 105 mm (zapas amunicji 51 szt.)
2 karabiny maszynowe kal. 7,62 mm (zapas amunicji -5 500 szt.)
Wyposażenie
możliwe zamontowanie trału
Użytkownicy
Kanada

Leopard C2kanadyjski czołg podstawowy będący modernizacją niemieckiego czołgu Leopard 1A3. Od roku 2000 na wyposażeniu Canadian Forces.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W latach 70. Kanada zakupiła 127 czołgów Leopard 1A3. Przyjęto je na wyposażenie Canadian Forces pod oznaczeniem Leopard C1. Z czasem okazało się, że czołgi te są już przestarzałe – ich główną wadą był słaby pancerz.

W roku 2000 podjęto decyzję o modernizacji 114 z 127 posiadanych czołgów Leopard 1A3 do standardu oznaczonego jako Leopard C2.

Modernizacja czołgów Leopard 1 była rozwiązaniem tymczasowym. Planowano późniejsze zastąpienie czołgów Leopard C2 niszczycielem czołgów zbudowanym na podwoziu transportera LAV III (M1128 Mobile Gun System), jednakże koncepcja upadła. Leopardy C2 pozostawały w służbie do 2015 roku. Zastąpiły je czołgi Leopard 2.

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

W zmodernizowanych pojazdach wzmocniono pancerz. Ponadto zainstalowano systemy chroniące załogę przed NBC oraz nowe automatyczne systemy przeciwpożarowe. W roku 2006 część czołgów Leopard C2 wysłano do Afganistanu. W celu dostosowania pojazdów do specyficznych warunków tam panujących (zagrożenie ze strony RPG i IED) zainstalowano dodatkowe opancerzenie ceramiczne MEXAS.

Kolejną modyfikacją są całkowicie nowe wieże (od czołgu Leopard 1A5). Główne uzbrojenie stanowi gwintowana armata kal. 105 mm L7A3 z pełną stabilizacją. Specjalnie dla niej opracowano, także nowszą amunicję. Prowadzenie ognia wspomaga całkowicie nowy system kierowania ogniem. Uzbrojeniem dodatkowym są dwa karabiny maszynowe kal. 7,62 mm – jeden sprzężony z działem i jeden na wieży.

Napęd stanowi silnik wysokoprężny MTU MB 838 Ca-M 500 o mocy 819 KM (610 kW) przy obrotach 2200 obr./min. Silnik i skrzynię biegów zbudowano jako jeden blok co ułatwia wymianę. W warunkach polowych wymianę bloku można przeprowadzić w ciągu 20 minut.

Czołgi Leopard C2 przystosowane są do transportu samolotami C-17 i Ił-76.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]