Leszek Cwojdziński

Leszek Cwojdziński
	generał dywizji
Data urodzenia	27 marca 1956
	Przebieg służby
Lata służby	1979–2016
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL; Siły Zbrojne RP
Jednostki	Siły Powietrzne RP
Stanowiska	szef szkolenia
	Odznaczenia

Leszek Kazimierz Cwojdziński (ur. 27 marca 1956) – polski pilot, generał dywizji pilot Wojska Polskiego w stanie spoczynku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975-1979 był podchorążym Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. Janka Krasickiego w Dęblinie, a w 1984 został absolwentem Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Odbył szereg kursów specjalistycznych związanych z lotnictwem wojskowym, a w 2000 studia podyplomowe w Wojskowej Akademii Technicznej. Trzy lata później, również w WAT, na podstawie pracy Analiza możliwości poprawy dokładności wyznaczania pozycji obiektów (celów) w oparciu o teledetekcyjne dane obrazowe uzyskał stopień doktora nauk technicznych w zakresie geodezji i kartografii^[1].

Od 1979 służył w 60 Lotniczym Pułku Szkolnym jako pilot-instruktor, w latach 1986–1989 w ramach 6 Pułku Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego był starszym pilotem, następnie dowódcą klucza lotniczego i zastępcą dowódcy eskadry. W 1992 został dowódcą eskadry i zastępcą dowódcy pułku. Od 1996 do 1999 dowodził 7 Pułkiem Lotnictwa Bombowo-Rozpoznawczego, po czym pełnił funkcję dowódcy baz lotniczych: 21 Bazy Lotniczej (do 2001) i 3 Bazy Lotniczej (do 2002). Później był zastępcą szefa sztabu 3 Korpusu Obrony Powietrznej we Wrocławiu. W latach 2005-2007 zajmował stanowisko szefa Wojsk Lotniczych – zastępcy szefa szkolenia Sił Powietrznych. W 2007 został zastępcą szefa Zarządu Szkolenia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, a w 2010 szefem Szkolenia Sił Powietrznych RP.

11 sierpnia 2010 prezydent Bronisław Komorowski awansował go na stopień generała dywizji^[2].

4 sierpnia 2011, po upublicznieniu 29 lipca tego samego roku przez Komisję Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa Państwowego pod przewodnictwem Jerzego Millera Raportu końcowego z badania zdarzenia lotniczego nr 192/2010/11 samolotu Tu-154M nr 101 zaistniałego dnia 10 kwietnia 2010 r. w rejonie lotniska Smoleńsk Północny (tzw. katastrofy smoleńskiej), minister obrony narodowej Tomasz Siemoniak zwolnił go (podobnie jak szereg innych osób) z zajmowanego stanowiska służbowego^[3]. W późniejszym okresie został dyrektorem Departamentu Polityki Zbrojeniowej MON^[4]. W 2016 zakończył zawodową służbę wojskową, przechodząc w stan spoczynku.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2005)^[5]
Złoty Krzyż Zasługi (2000)^[6]
Srebrny Krzyż Zasługi (1993)^[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Dr hab. inż. Leszek Kazimierz Cwojdziński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-08-15] .
↑ Awanse generalskie z okazji Święta Wojska Polskiego. prezydent.pl, 12 sierpnia 2010. [dostęp 2010-08-15].
↑ 36. pułk specjalny został zlikwidowany. rmf24.pl, 4 sierpnia 2011. [dostęp 2011-08-04].
↑ Wykaz generałów pełniących służbę w Siłach Zbrojnych RP (stan na dzień 26.08.2013 r.). mon.gov.pl. [dostęp 2019-08-15].
↑ M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1009
↑ M.P. z 2000 r. nr 31, poz. 641
↑ M.P. z 1993 r. nr 58, poz. 535

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Nota biograficzna na stronie Biura Bezpieczeństwa Narodowego. [dostęp 2010-08-15].

[1] Dr hab. inż. Leszek Kazimierz Cwojdziński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-08-15] .

[2] Awanse generalskie z okazji Święta Wojska Polskiego. prezydent.pl, 12 sierpnia 2010. [dostęp 2010-08-15].

[3] 36. pułk specjalny został zlikwidowany. rmf24.pl, 4 sierpnia 2011. [dostęp 2011-08-04].

[4] Wykaz generałów pełniących służbę w Siłach Zbrojnych RP (stan na dzień 26.08.2013 r.). mon.gov.pl. [dostęp 2019-08-15].

[5] M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1009

[6] M.P. z 2000 r. nr 31, poz. 641

[7] M.P. z 1993 r. nr 58, poz. 535

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]