Leszek Strycharski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leszek Strycharski
Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1925
Trzebinia

Data śmierci

27 kwietnia 2002

Poseł na Sejm PRL V i VI kadencji
Okres

od 1969
do 1976

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie

Leszek Zbigniew Strycharski (ur. 12 sierpnia 1925 w Trzebini, zm. 27 kwietnia 2002[1]) – polski technik hutnik i działacz partyjny, poseł na Sejm PRL V i VI kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Zygmunta i Stefanii. Podczas II wojny światowej wywieziono go na roboty przymusowe do Niemiec. Po wojnie, do lutego 1946, zatrudniony był w Powiatowym Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Chrzanowie, a od maja 1946 w Hucie „Zawiercie”. W 1948 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Ukończywszy technikum w Bytomiu, od 1951 pracował w Hucie Stalowa Wola, w której pełnił funkcję przewodniczącego rady zakładowej. W 1969 i 1972 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Tarnobrzeg. Przez dwie kadencje zasiadał w Komisji Pracy i Spraw Socjalnych, ponadto w trakcie VI kadencji zasiadał w Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej oraz w Komisji Spraw Zagranicznych. W latach 1975–1978 zasiadał w egzekutywie Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Tarnobrzegu.

Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Stalowej Woli[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]