Lex Falcidia
Lex Falcidia – rzymska uchwała podjęta na wniosek trybuna plebejskiego Publiusza Falcydiusza w 40 p.n.e. Uchwała postanawiała, że dziedzic mógł wydać na zapisy testamentowe (legatum) maksymalnie 3/4 majątku spadkowego, pozostała część miała przypaść dziedzicowi.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Janusz Kamiński, Lex Falcidia, [w:] Witold Wołodkiewicz (red.), Prawo rzymskie. Słownik encyklopedyczny, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 92, ISBN 83-214-0437-5.