Lex Iunia Norbana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lex Iunia Norbana – rzymska ustawa z 19 n.e. podjęta na wniosek konsulów Marka Juniusza Silanusa Torkwatusa i Lucjusza Norbanusa Balbusa. Nadawała ona wyzwoleńcom wyzwolonym poprzez edykt pretorski wolność prawną, przez co zyskiwali status Latini colonarii (nie otrzymywali rzymskiego obywatelstwa).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Janusz Kamiński, Lex Iunia Norbana, [w:] Witold Wołodkiewicz (red.), Prawo rzymskie. Słownik encyklopedyczny, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 93, ISBN 83-214-0437-5.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lex_Iunia_Norbana&oldid=55569515”