Linia kolejowa Riisselja – Ikla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Linia
Linia kolejowa Riisselja – Ikla / Riisselja – Ikla raudteeliin
Mapa przebiegu linii kolejowej
Dane podstawowe
Długość

49 km

Rozstaw szyn

750 mm

Zdjęcie LK
Dawny dworzec w Ikli
Historia
Lata budowy

1920–1925

Rok zawieszenia ruchu

1975

Rok likwidacji

1975

Linia kolejowa Riisselja – Ikla (est. Riisselja – Ikla raudteeliin) – rozebrana kolej wąskotorowa o rozstawie szyn 750 mm znajdująca się dawniej w południowo-zachodniej Estonii, łącząca miejscowości Riisselja i Ikla (nad Zatoką Ryską)[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Linia odchodziła od stacji Riisselja kolei ParnawaMüsakülaValga. Stacja Riisselja została wybrana jako punkt początkowy nowego szlaku, ponieważ w 1919 powstała tutaj linia wąskotorowej kolei leśnej w kierunku Ikli. Przebudowa i rozbudowa tego traktu do wsi Orajõe rozpoczęła się w 1920. Linię otwarto dla ruchu na odcinku Riisselja – Orajõe 22 stycznia 1923. Szlak przedłużono z Orajõe do Ikli w 1925. Stacje Ikla i Ainaži (na Łotwie, gdzie kończyła się łotewska linia z Puikules) zostały połączone przez Niemców podczas II wojny światowej[1].

Linia została zamknięta 30 września 1975. Była to ostatnia publiczna kolej wąskotorowa w Estonii. Szlak wkrótce zdemontowano[1].

Stacje i przystanki[edytuj | edytuj kod]

Kolejne stacje i przystanki, począwszy od Riisselja:

  • Riisselja ← Parnawa / Valga,
  • Ristikula,
  • Timmkanal,
  • Laiksaare,
  • Massiaru,
  • Teaste,
  • Orajõe (1923),
  • Ikla (1925) → Ainaži (Łotwa, od 1940)[2].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c The TU2-pages [online], web.archive.org, 7 czerwca 2011 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-07].
  2. Wayback Machine [online], web.archive.org, 27 lutego 2014 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-27].