Lot poziomy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lot poziomy[1][2] – lot, w którym ciężar samolotu Q zrównoważony jest przez siłę nośną Pz, opór samolotu Px pokonywany jest przez ciąg śmigła T, przy czym obie te zależności muszą być spełnione równocześnie. W tym celu dla każdego położenia drążka sterownicy, od którego zależy kąt natarcia skrzydła, a więc i prędkość lotu poziomego, pilot musi dobrać takie otwarcie przepustnicy silnika, aby ciąg śmigła T równoważył opór samolotu.

gdzie:

  • Q – ciężar samolotu (kg)
  • T – ciąg śmigła (N)
  • Pz – siła nośna (N)
  • Px - siła oporu (N)
  • Cz – współczynnik siły nośnej (-)
  • Cx – współczynnik siły oporu (-)
  • S – powierzchnia skrzydeł (m2)
  • ρ – gęstość powietrza (kg/m3)
  • V – prędkość samolotu (m/s)

Z pierwszej zależności możemy obliczyć prędkość lotu poziomego dla różnych kątów natarcia, a więc różnych wartości współczynnika siły nośnej cz:

Z tego wynika, że obciążenie jednostkowe skrzydła oraz współczynnik jego siły nośnej wpływają tak samo na lot poziomy jak i na ślizgowy.

Po podzieleniu zależności numer dwa przez trzy widzimy, że:

Ciąg śmigła w locie poziomym równy jest ciężarowi samolotu podzielonemu przez doskonałość aerodynamiczną samolotu. Najmniejszy ciąg w locie poziomym potrzebny jest w czasie lotu na optymalnym kącie natarcia, dla którego doskonałość statku powietrznego osiąga swoją największą wartość; prędkość lotu na tym kącie natarcia nazywamy prędkością optymalną.

Lot poziomy a stateczność samolotu[edytuj | edytuj kod]

Samolot porusza się ustalonym lotem poziomym, jeżeli są spełnione warunki równowagi, tj. suma wszystkich sił zewnętrznych działających na samolot oraz momentów tych sił względem środka ciężkości samolotu jest równa zero:

Suma sił nośnych skrzydeł oraz steru wysokości i ciężaru samolotu jest równa zeru

Suma momentów sił nośnych skrzydeł oraz steru wysokości i ciężaru samolotu względem środka ciężkości jest równa zeru.

Gdzie:

– siła nośna skrzydła
– siła nośna usterzenia wysokości
i – odległości rzutów sił nośnych na poziomą oś przechodzącą przez środek masy od środka masy

Lot poziomy w procesie egzaminacji personelu lotniczego[edytuj | edytuj kod]

Lot poziomy jest niezbędną częścią składową egzaminowania personelu lotniczego podczas uzyskiwania kwalifikacji pilotażowych. Przeprowadzany jest zarówno podczas lotu kontrolnego z widzialnością (VFR - czyli lot według przepisów VFR) jak i podczas lotu z wykorzystaniem przyrządów (IFR). Lot poziomy jest podstawową umiejętnością wykorzystywaną podczas przeprowadzania lotów, dlatego jest niezbędny do opanowania niezależnie od uzyskiwanej licencji czy uprawnienia[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A. Abłamowicz, Szkolenie samolotowe – Podstawy aerodynamiki i mechaniki lotu, 1980.
  2. Sebastian Głowiński, Samolot, dynamika lotu, modelowanie [online].
  3. ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1178/2011, 2011.