Lublewo Lęborskie
54°45′35″N 17°56′44″E/54,759722 17,945556| osada | |
 Pałac w Lublewie Lęborskim (2020) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo | |
| Wysokość |
41,6 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2009-12-31) |
267[2] |
| Strefa numeracyjna |
58 |
| Kod pocztowy |
84-210[3] |
| Tablice rejestracyjne |
GWE |
| SIMC |
0160399 |
Położenie na mapie gminy Choczewo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego  | |
| 54°45′35″N 17°56′44″E/54,759722 17,945556[1]
| |
Lublewo Lęborskie[4][5] (kaszb. Wiôlgé Lëbléwò lub Lëbléwò Lãbòrsczé) – stara kaszubska osada szlachecka w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Choczewo na obszarze Pobrzeża Kaszubskiego. Osada jest częścią składową sołectwa Starbienino. Lublewo Lęborskie leży w pobliżu trasy linii kolejowej Wejherowo-Choczewo-Lębork (obecnie zawieszonej). Na południe od miejscowości znajduje się jezioro Choczewskie.
W aktach historycznych po raz pierwszy wymieniono miejscowość w 1348 roku pod nazwą Grosse Lűblow. W 1437 roku mieścił się tutaj majątek kaszubski. Od 1568 roku do połowy XIX wieku wieś stanowiła lenno rodu Mach, a po wojnie całość przejął skarb państwa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Inne miejscowości o nazwie Lublewo: Lublewo Gdańskie.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Współczesna struktura demograficzna osady Lublewo Lęborskie na podstawie danych z lat 1995-2009 według roczników GUS-u, z prezentacją danych z 2002 roku[2]:
Tabela 1.1 Poziom populacji osady w przedziałach wiekowych[2] WYSZCZEGÓLNIENIE J.
m.POPULACJA MIESZKAŃCÓW
(w przedziałach wiekowych w 2002 roku)OGÓŁEM 0-9 10-19 20-29 30-39 40-49 50-59 60-69 70-79 80 + I. OGÓŁEM os. 229 30 38 38 26 36 24 15 17 5 — odsetek % 100 13,1 16,6 16,6 11,3 15,7 10,5 6,6 7,4 2,2 1. WEDŁUG PŁCI A. Mężczyzn os. 121 17 22 21 14 22 10 8 7 — — odsetek % 52,8 7,4 9,6 9,2 6,1 9,6 4,4 3,5 3 — B. Kobiet os. 108 13 16 17 12 14 14 7 10 5 — odsetek % 47,2 5,7 7 7,4 5,2 6,1 6,1 3,1 4,4 2,2
Rysunek 1.1 Piramida populacji — struktura płci i wieku osady[2]
Tabela 1.2 Poziom populacji osady w grupach wiekowych[2] WYSZCZEGÓLNIENIE J.
m.POPULACJA MIESZKAŃCÓW
(w grupach wiekowych w 2002 roku)OGÓŁEM Mężczyzn Kobiet I. OGÓŁEM os. 229 121 108 — odsetek % 100 52,8 47,2 1. W WIEKU A. Przedprodukcyjnym os. 58 32 26 — odsetek % 25,4 14 11,4 B. Produkcyjnym os. 137 77 60 — odsetek % 59,8 33,6 26,2 a. mobilnym os. 99 57 42 — odsetek % 43,2 24,9 18,3 b. niemobilnym os. 38 20 18 — odsetek % 16,6 8,7 7,9 C. Poprodukcyjnym os. 34 12 22 — odsetek % 14,8 5,2 9,6
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 70297
- ↑ a b c d e Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS, 2011, demografia.stat.gov.pl [dostęp 2011-03-10]. (pol.).
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 672 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Jan Bielec (red.), Stanisława Szwałek: Wykaz urzędowych nazw miejscowości w Polsce. Ministerstwo Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska. T. II: K - P. Warszawa: GUS, 1981.
- ↑ Lublewo Lęborskie, osada, gmina Choczewo, powiat wejherowski, województwo pomorskie. [w:] Mapa topograficzna w skali 1:10 000. ORTO [on-line]. Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2011, geoportal.gov.pl [dostęp 2011-03-16]. (pol.).
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- Bielec Jan (red.), Szwałek Stanisława: Wykaz urzędowych nazw miejscowości w Polsce. Ministerstwo Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska. T. II: K - P. Warszawa: GUS, 1981.
- Lublau, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 420.
