Lucjan Wrotnowski
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
Lucjan Wrotnowski herbu Prus III (ur. 7 stycznia 1847 w Warszawie, zm. 11 lutego 1902 tamże[1]) – polski redaktor, adwokat, kolekcjoner dzieł sztuki i działacz społeczny[2].
Studiował prawo w Paryżu, jednak praktykował jako adwokat w Warszawie[2]. W 1868 r. uzyskał tytuł magistra w Szkole Głównej Warszawskiej[3]. Wiceprezes Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (w okresie 1884–1892, czasem podaje się, że był prezesem[4]), wydawca i redaktor warszawskiego Słowa[2], którego redaktorem naczelnym został w 1888, a właścicielem od 1899 r.[5]. W latach 1893–1895 był dyrektorem Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie[6]. Na przełomie lat 80. i 90. XIX w. był członkiem korespondentem Société Française des Amis des Arts[4].
W 1868 r. opublikował "O potrzebie kodexu międzynarodowego dla stosunków prywatnych". Gebethner i Wolff, Warszawa, stron 61.
W 1891 r. ku czci Wrotnowskiego wybito pamiątkowy medal wykonany przez Ludwika Pyrowicza[7].
Lucjan Wrotnowski został pochowany na cmentarzu parafii św. Wawrzyńca w Starym Dłutowie w grobowcu rodziny Tabęckich, z której pochodziła jego żona Maria, zasłużona na polu dobroczynności Warszawy[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ dane biograficzne na stronie Sejmu Wielkiego
- ↑ a b c Putowska L. i Rębosz I., 1992: Przewodnik. Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku. Wyd. Muzeum Narodowe w Kielcach, Kielce, strona 71
- ↑ a b Biesiada literacka, t. 53, www.jbc.bj.uj.edu.pl, 21 lutego 1902, s. 155 [dostęp 2024-04-24] (pol.).
- ↑ a b Muzeum Cyfrowe dMuseion - L'Homme est en Mer [online], cyfrowe.mnw.art.pl [dostęp 2017-11-18].
- ↑ Śmiertelna choroba 'Słowa' akwarella Rosena ofiarowana Lucyanowi Wrotnowskiemu przez redakcję uzdrowionego przezeń tegoż dziennika 1888 [? r.] (PL-35 - PL-35-720) - Archiv... [online], www.archivesportaleurope.net [dostęp 2017-11-18] (ang.).
- ↑ Strona Muzeum Narodowego Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie [1]
- ↑ WCN :: A51/1043 [online], wcn.pl [dostęp 2017-11-18] (pol.).