Lucjusz Memmiusz Pollio
Lucius Memmius Pollio – rzymski polityk z I w. n.e., consul suffectus 49 n.e.
Lucjusz Memmiusz Pollio był konsulem uzupełniającym (consul suffectus) w 49 n.e. razem z Kwintusem Allio Maksymusem[1][2]. Zachęcony obietnicami Agrypiny, żony Klaudiusza, wystąpił z propozycją zaręczenia Oktawii, córki Klaudiusza, z Neronem, co zrównałoby jego prawa z Brytanikiem[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ PIR i II M 98 ↓, s. 327
- ↑ CIL XI 6236. = ILS 5540 ↓, s. 383 L. Rasius L. l. | Polybius por|ticum dedica|vit X k. Iun. | L. Mammio Pollione, | Q. Allio Maximo cos.
- ↑ Tacyt, Roczniki, XII 9.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Źródła
- Tacyt: Dzieła. Tłumaczenie Seweryn Hammer. Warszawa: Czytelnik, 2004. ISBN 83-07-02993-7.
- Opracowania
- Prosopographia Imperii Romani. Pod redakcją Hermanna Dessaua. T. II. Berlin: Georg Reimer, 1897. (łac.).
- Hermann Dessau: Inscriptiones Latinae Selectae. T. II. Cz. 1. Berlin: Weidmann, 1902. (łac.).