Luigj Gurakuqi (reżyser)
| Data i miejsce urodzenia |
13 stycznia 1928 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2006 |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
1944–1988 |
| Zespoły | |
| Zespół Artystyczny Armii Albańskiej Teatr Narodowy w Tiranie | |
| Odznaczenia | |
| Mjeshter i Madh | |
Luigj Gurakuqi (ur. 13 stycznia 1928 w Tiranie, zm. 2006 w Tiranie[1]) – albański reżyser i śpiewak operowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Karierę artystyczną rozpoczynał w wieku 17 lat, występując od grudnia 1944 w Państwowym Chórze Albanii. W tym zespole występował do 1947, uczestnicząc także w koncertach zagranicznych, w Bułgarii i Jugosławii. Równocześnie z występami w chórze uczył się w liceum artystycznym Jordan Misja w Tiranie, a także pracował w Dyrekcji Kolei Państwowych w Durrësie.
W 1950 został powołany do służby wojskowej, którą odbywał w Korczy. W tym czasie związał się z Zespołem Artystycznym Armii Albańskiej, w którym występował do 1955, już po przejściu do cywila. Jednorazowo "wypożyczony" do Chóru Młodzieży Albańskiej wystąpił w 1951 na III Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Berlinie.
W roku 1956 rozpoczął pracę suflera i konferansjera w Filharmonii Albańskiej[1]. W 1959 wygrał konkurs na stypendium w ZSRR dla kandydatów na reżyserów operowych. Zwycięstwo w konkursie umożliwiło mu podjęcie studiów w Rosyjskiej Akademii Sztuki Teatralnej GITIS w Moskwie. Po zerwaniu stosunków sowiecko-albańskich w 1961 został zmuszony przerwać studia i wrócić do Albanii. Tam kontynuował studia w szkole aktorskiej im. Aleksandra Moisiu, specjalizując się w reżyserii operowej. Dyplom obronił w 1964 r. wystawiając na scenie narodowej operę Poławiacze pereł Bizeta. Do 1978 przygotował 10 spektakli operowych, wystawiając m.in. Rigoletto, Cyganerię, a także pierwsze opery albańskie – Mrika Prenka Jakovy czy Kwiaty pamięci (Lulja e kujtimit). Do kilku spektakli operowych (Carmen, Rycerskość wieśniacza, Cyrulik sewilski) przetłumaczył libretta z języka włoskiego. Zagrał też epizodyczne role w trzech filmach fabularnych (m.in. Plumba Perandorit, Gracka i Mysafiri).
Równolegle do pracy na scenie, kierował specjalizacją operową w Instytucie Sztuk w Tiranie, a także współpracował z Telewizją Albańską. W 1983 odszedł na emeryturę, ale sporadycznie reżyserował spektakle operowe do 1988. Pośmiertnie został wyróżniony tytułem Wielkiego Mistrza (Mjeshter i Madh)[1].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- 1998: Tufë lulesh
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Flori Slatina: Portrete artistesh. Gazeta 55, Tirana: 1999. (alb.).
- Luigj Gurakuqi w bazie IMDb (ang.)