Przejdź do zawartości

Makrofil

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Makrofil (megaphyl) – liść występujący u skrzypów, paproci, roślin nagozalążkowych i okrytozalążkowych. Zawiera rozgałęziony układ tkanek przewodzących (w postaci nerwów), stanowiący odgałęzienie walca osiowego łodygi. Nad odgałęzieniami z walca osiowego pozostają luki liściowe[1].

Hipoteza telomowa tłumaczy powstanie makrofili jako odgałęzienia telomów ulegające w toku ewolucji spłaszczeniu i rozrośnięciu[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy: Botanika t.1 Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 193-194. ISBN 83-01-13953-6.