Mansur Abbas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mansur Abbas
‏منصور عباس‎
Ilustracja
Abbas w 2023
Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1974
Maghar (Izrael)

Poseł do Knesetu
Okres

od 30 kwietnia 2019

Przynależność polityczna

Zjednoczona Lista Arabska

Multimedia w Wikimedia Commons

Mansur Abbas (arab. منصور عباس, hebr. מַנְסוּר עַבַּאס, ur. 22 kwietnia 1974 w Magharze) – izraelski polityk narodowości arabskiej. Jest liderem arabskiej partii Ra’am i posłem Knesetu od 2019 roku[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w mieście Maghar 22 kwietnia 1974 roku w rolniczej rodzinie[2][3]. Miał dziesięcioro rodzeństwa[3]. Ukończył stomatologię na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie[2]. Podczas studiów przewodniczył stowarzyszeniu arabskich studentów[4]. Studiował również nauki polityczne na Uniwersytecie w Hajfie.

Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]

Po studiach przez niedługi okres pracował jako dentysta, jednak z czasem coraz częściej angażował się publicznie i politycznie[5].

W 2007 roku Abbas został sekretarzem generalnym Zjednoczonej Listy Arabskiej[5].

W kwietniu 2019 startował jako główny kandydat z ramienia Zjednoczonej Listy Arabskiej i partii Balad w wyborach do Knesetu. Sojusz partii zdobył 4 mandaty w tych wyborach. W kwietniu 2020 wygłosił przełomowe przemówienie na temat Holokaustu, w którym mówił o tragedii narodu żydowskiego zadanej przez nazistów. Zapewnił o swojej empatii dla bólu i cierpienia ocalałych z Holokaustu, a także o swojej solidarności z narodem żydowskim. Był pierwszym arabskim posłem w historii, który zdecydował się na tego typu przemówienie[6].

W 2020 głosował razem w ramach koalicji Zjednoczonej Listy przeciwko Porozumieniom Abrahamowym. Później tłumaczył, że wynikało to z decyzji koalicji, nie zaś jego samego[7].

W styczniu 2021 przed wyborami parlamentarnymi partia Ra’am wyszła z koalicji Zjednoczonej Listy[8]. W 2021 podczas kryzysu izraelsko-palestyńskiego potępił spalenie kilku synagog przez uczestników zamieszek, odwiedził także spalone obiekty[9].

Koalicja rządowa[edytuj | edytuj kod]

2 czerwca 2021 poinformowano o podpisaniu umowy pomiędzy Ja'irem Lapidem i jego partią Jest Przyszłość a Abbasem i jego Zjednoczoną Listą Arabską o uformowaniu koalicji mającej na celu utworzenie nowego rządu Izraela[10]. Abbas stał się wówczas pierwszym arabskim politykiem w historii Izraela, który zgodził się na udział w rządzie[11]. Nie został ministrem[12]. Umowa koalicyjna między politykami zakładała około 35 miliardów szekli (ok. 10 miliardów dolarów) na rozwój arabskich terenów[3]. Wraz z głosowaniem nad budżetem w 2021 partia Ra’am zagroziła rządowi, że nie poprze budżetu, w którym nie będzie zawarty plan finansowania dla terenów arabskich. Przyjęty plan zakłada 29,5 miliardów szekli (ok. 9 miliardów dolarów)[13].

W listopadzie 2022 otrzymał reelekcję na posła dwudziestego piątego Knesetu[1].

Poglądy polityczne[edytuj | edytuj kod]

Określany jest jako konserwatysta[3][14]. Powiedział, że ma więcej wspólnego z konserwatywnymi żydowskimi partiami jak Szas niż z ugrupowaniami liberalnymi społecznie jak Merec[15]. Przed wyjściem z koalicji Zjednoczona Lista stawiał warunek, że koalicja nie może zagłosować za ustawami dotyczącymi praw osób LGBTQ+[16]. Abbas opowiadał się także przeciwko ustawie zakazującej terapii konwersyjnej w Izraelu[17].

Dążył do zapewnienia funduszy na poprawę jakości życia (m.in. budowę mieszkań, rozwój elektryczności i walkę z przestępczością) na terenach arabskich[18].

Abbas spotkał się z szeroką krytyką środowisk palestyńskich po uznaniu Izraela za państwo żydowskie[19].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty z nauczycielką angielskiego, mają trójkę dzieci[20]. Nie jest spokrewniony z prezydentem Autonomii Palestyńskiej Mahmudem Abbasem[4].

Jest imamem w meczecie w rodzinnym Magharze[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Knesset Member Mansour Abbas [online], main.knesset.gov.il [dostęp 2022-12-02].
  2. ↑ a b Mansour Abbas: From dentist to key policy maker in Israel [online], Middle East Monitor, 4 czerwca 2021 [dostęp 2022-12-02] (ang.).
  3. ↑ a b c d 'It's Possible to Do Things Differently.' The Arab Kingmaker Who Joined Israel's Far-Right to Oust Netanyahu [online], Time [dostęp 2022-12-02] (ang.).
  4. ↑ a b Ben Sales, Who is Mansour Abbas, an Arab-Israeli key to Israel’s next government? [online], jewishchronicle.timesofisrael.com [dostęp 2022-12-02] (ang.).
  5. ↑ a b What's Driving Israeli Islamist Leader Mansour Abbas?, „Haaretz” [dostęp 2022-12-02] (ang.).
  6. ↑ Arab MK speaks at Knesset on Holocaust Remembrance Day for first time [online], The Jerusalem Post | JPost.com [dostęp 2022-12-02] (ang.).
  7. ↑ An Arab Leader in Israel: A Conversation with Mansour Abbas [online], The Washington Institute [dostęp 2022-12-02] (ang.).
  8. ↑ Israel Elections: Joint Arab List breaks up, leaving Mansour Abbas out [online], The Jerusalem Post | JPost.com [dostęp 2022-12-02] (ang.).
  9. ↑ Islamist Leader Faces Ire Over Visit to Burned Synagogue: ‘His Position Is in Danger’, „Haaretz” [dostęp 2022-12-02] (ang.).
  10. ↑ Tamila Varshalomidze, Mersiha Gadzo, Yair Lapid informs Israeli president he can form new government [online], aljazeera.com [dostęp 2022-12-02] (ang.).
  11. ↑ Izrael: nowa era [online], tygodnikpowszechny.pl, 7 czerwca 2021 [dostęp 2022-12-02] (pol.).
  12. ↑ a b Isabel Kershner, Lessons Learned, Israel’s Unlikely Islamist Kingmaker Looks Ahead, „The New York Times”, 27 sierpnia 2022, ISSN 0362-4331 [dostęp 2022-12-02] (ang.).
  13. ↑ Aaron Boxerman, As unprecedented billions planned for under-served Arabs, devil’s in the details [online], timesofisrael.com [dostęp 2022-12-02] (ang.).
  14. ↑ Mansour Abbas: Arab-Israeli political trailblazer [online], France 24, 29 października 2022 [dostęp 2022-12-02] (ang.).
  15. ↑ Mansour Abbas, the Islamist leader who could be Israel's kingmaker [online], Middle East Eye [dostęp 2022-12-02] (ang.).
  16. ↑ Grindr users surprised to find profile of anti-LGBTQ+ MK Mansour Abbas [online], The Jerusalem Post | JPost.com [dostęp 2022-12-02] (ang.).
  17. ↑ Joint List may break up due to division on conversion therapy - report [online], The Jerusalem Post | JPost.com [dostęp 2022-12-02] (ang.).
  18. ↑ Tia Goldenberg, How Islamist lawmaker Mansour Abbas has shaken up Israeli politics [online], timesofisrael.com [dostęp 2022-12-02] (ang.).
  19. ↑ Palestinians slam Mansour Abbas for recognizing Israel as Jewish state [online], The Jerusalem Post | JPost.com [dostęp 2022-12-02] (ang.).
  20. ↑ Condé Nast, The Arab-Israeli Power Broker in the Knesset [online], The New Yorker, 22 października 2021 [dostęp 2022-12-02] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mansur_Abbas&oldid=70379328”