Manuel Battistini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Manuel Battistini
Data i miejsce urodzenia

22 lipca 1994
Borgo Maggiore

Wzrost

175 cm

Pozycja

prawy obrońca, prawoskrzydłowy

Informacje klubowe
Klub

AC Virtus

Numer w klubie

7

Kariera juniorska
Lata Klub
2003–2011 San Marino Calcio
2011–2012 Tropical Coriano
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2012–2013 AC Cattolica Calcio 24 (0)
2013–2014 AC Sammaurese 29 (1)
2014–2018 AC Juvenes/Dogana[a] 27 (1)
2014–2015 Tropical Coriano (2)
2015 AC Bellaria Igea Marina 2 (0)
2017–2018 → SP Tre Penne (wyp.) 14 (1)
2018–2019 AC Libertas 23 (1)
2019–2020 Tropical Coriano 13 (0)
2020– AC Juvenes/Dogana 0 (0)
2020– → AC Virtus (wyp.) 60 (4)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2009  San Marino U-17 2 (0)
2011–2012  San Marino U-19 6 (0)
2011–2015  San Marino U-21 16 (2)
2013–  San Marino 48 (0)
W sumie: 72 (2)
  1. ↑ Aktualne na: 23 stycznia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 23 stycznia 2023.

Manuel Battistini (ur. 22 lipca 1994 w Borgo Maggiore) – sanmaryński piłkarz występujący na pozycji obrońcy w AC Virtus oraz w reprezentacji San Marino.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek akademii piłkarskiej San Marino Calcio[1]. W wieku 16 lat po raz pierwszy został desygnowany do treningów z pierwszą drużyną[2]. W latach 2011–2012 szkolił się we włoskim klubie Tropical Coriano (Eccellenza Emilia-Romagna)[1]. Karierę na poziomie seniorskim rozpoczął w 2012 roku w zespole beniaminka tejże ligi AC Cattolica Calcio, gdzie zanotował 24 występy[1][3]. Latem 2013 roku przeniósł się do AC Sammaurese, gdzie grał wraz z innymi reprezentantami San Marino: Marco Domeniconim, Alessandro Golinuccim oraz braćmi Fabio i Matteo Vitaioli[4]. Na zakończenie sezonu 2013/14 wziął z AC Sammaurese udział w play-off o wejście do Serie D, w którym jego zespół uległ FC Rieti (1:1 i 0:1 w dwumeczu)[5]. Latem 2014 roku Battistini został zawodnikiem AC Juvenes/Dogana. 13 września 2014 zadebiutował w Campionato Sammarinese w zremisowanym 0:0 meczu przeciwko SC Faetano. Dzięki zezwalającym na to przepisom FSGC, w sezonie 2014/15 grał jednocześnie w Tropicalu Coriano (Promozione Emilia-Romagna) i AC Bellaria Igea Marina (Serie D)[6]. W lutym 2015 roku odbył testy w FC Locarno (Promotion League), jednak władze klubu nie zdecydowały się go zatrudnić[7][8].

W lipcu 2015 roku Battistini w barwach AC Juvenes/Dogana zadebiutował w europejskich pucharach w przegranym 0:9 i 0:2 dwumeczu z Brøndby IF w kwalifikacjach Ligi Europy 2015/16. W sezonie 2017/18 występował na wypożyczeniu w SP Tre Penne[9], z którym dotarł do IV rundy fazy play-off oraz do finału Pucharu San Marino, przegranego 2:3 z SP La Fiorita[10]. W sezonie 2018/19 był zawodnikiem AC Libertas[11]. Doszedł z tym klubem do półfinału play-off, w którym jego zespół uległ w dwumeczu 0:5 SP La Fiorita[12]. W spotkaniu rewanżowym zdobył on bramkę samobójczą[13]. W czerwcu 2019 roku Battistini ponownie został graczem Tropicalu Coriano (Eccellenza Emilia-Romagna)[6]. W styczniu 2020 roku przeniósł się do AC Juvenes/Dogana, skąd natychmiast został wypożyczony na okres jednej rundy do AC Virtus[14][15]. Latem 2020 i 2021 roku jego wypożyczenie przedłużano o kolejne 12 miesięcy[16][17].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

5 września 2009 Battistini zadebiutował w międzynarodowych rozgrywkach w przegranym 0:10 meczu przeciwko Szwajcarii U-17 w eliminacjach Mistrzostw Europy 2010. Łącznie zaliczył w turnieju kwalifikacyjnym 2 spotkania. W latach 2011-2012 zanotował 6 występów w reprezentacji U-19 w dwóch kampaniach kwalifikacyjnych do Mistrzostw Europy. W latach 2011-2015 zaliczył 16 gier w kadrze U-21, dla której zdobył dwie bramki w meczach przeciwko Bośni i Hercegowinie (1:3) oraz Cyprowi (1:2). We wrześniu 2013 roku wystąpił w wygranym 1:0 spotkaniu z Walią U-21 w eliminacjach Mistrzostw Europy 2015, który to mecz uznawany jest za największy sukces sanmaryńskiej piłki nożnej młodzieżowej[18][19].

11 października 2013 zadebiutował w seniorskiej reprezentacji San Marino w przegranym 0:3 meczu z Mołdawią w ramach eliminacji Mistrzostw Świata 2014. 15 listopada 2014 wystąpił w zremisowanym 0:0 spotkaniu z Estonią w eliminacjach Mistrzostw Europy 2016[20]. San Marino zdobyło tym samym pierwszy w historii punkt w kwalifikacjach mistrzostw Europy i przerwało serię 61 porażek z rzędu[21][22]. 13 października 2020 zagrał w meczu przeciwko Liechtensteinowi w Lidze Narodów UEFA 2020/21 w Vaduz (0:0), w którym reprezentacja San Marino zdobyła pierwszy punkt w rozgrywkach Ligi Narodów i po raz pierwszy w historii (w swoim oficjalnym spotkaniu nr 167) nie straciła bramki w meczu wyjazdowym[23].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Cattolica Calcio, il ds Tamai: cerchiamo un difensore centrale. altarimini.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  2. ↑ Foggia, c'è Ginestra. Ciarcià per il Cosenza. calciofoggia.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  3. ↑ Il Cattolica inizia la preparazione in vista del campionato. newsrimini.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  4. ↑ Stage di allenamenti per la Nazionale Maggiore. fsgc.sm. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  5. ↑ Spareggi Eccellenza. Il Rieti passa al 'Macrelli' di San Mauro. newsrimini.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  6. ↑ a b Ufficiale: Manuel Battistini torna al Coriano. newsrimini.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  7. ↑ News: Locarno-Chiasso 0:1. fclocarno.ch. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  8. ↑ Locarno trova conferme, il Chiasso il successo. ticinonews.ch. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  9. ↑ Presentazione ufficiale Tre Penne 2017/2018. trepenne.com. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  10. ↑ La Fiorita vince la Coppa Titano 2018. newsrimini.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  11. ↑ La AC Libertas presenta il nuovo Staff Tecnico e la nuova rosa dei calciatori. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  12. ↑ San Marino 2018/19. rsssf.com. [dostęp 2023-01-22]. (ang.).
  13. ↑ La squadra de La Fiorita è la prima finalista del Campionato sammarinese. giornalesm.com. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  14. ↑ Campionato: Tutto pronto per la prima del 2020. fsgc.sm. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  15. ↑ Arriva in squadra anche Battistini. acvirtus.com. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  16. ↑ Calcio: Virtus Acquaviva, arrivano sei rinnovi. altarimini.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  17. ↑ Virtus: confermati Alessandro Golinucci e Manuel Battistini. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  18. ↑ San Marino U21: storica vittoria nel segno di Elia Benedettini. footballscout24.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  19. ↑ Calcio, under 21: San Marino - Galles 1-0, prima storica vittoria. repubblica.it. [dostęp 2023-01-22]. (wł.).
  20. ↑ San Marino vs Estonia match report. eu-football.info. [dostęp 2023-01-22]. (ang.).
  21. ↑ El. ME: Niespodzianki, sensacje i pewniaki. San Marino przerwało passę 61 porażek!. przegladsportowy.pl. [dostęp 2023-01-22]. (pol.).
  22. ↑ San Marino claim FIRST EVER Euro qualifying point after holding Estonia to memorable draw. mirror.co.uk. [dostęp 2023-01-22]. (ang.).
  23. ↑ Liechtenstein 0-0 San Marino. bbc.co.uk. [dostęp 2023-01-22]. (ang.).

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W latach 2014–2015, będąc graczem AC Juvenes/Dogana, występował jednocześnie w Tropicalu Coriano i AC Bellaria Igea Marina. Przepisy FSGC dopuszczały możliwość jednoczesnych występów zawodnika w innym klubie, niezrzeszonym w federacji

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Manuel_Battistini&oldid=72285877”