Marchia Billungów
Marchia Billungów (niem. Mark der Billunger lub Billunger Mark) – region graniczny (marchia) północno-wschodniego Księstwa Saksonii, który embrionalnie ukształtował się w X wieku. Nazwa marchii pochodzi od nazwiska niemieckiego rodu Billungów, który nią władał. Wraz z jego wygaśnięciem tereny marchii weszły ponownie w skład księstwa Saksonii[1]. Marchia ta stanowiła jeden z członów tzw. marchii połabskich. Obejmowała tereny zajmowane przez Słowian między tzw. Limes Saxoniae na zachodzie a rzekami Pianą i Eldą na wschodzie, oraz między Łabą na południu a Zatoką Lubecką na północy[2].
Marchia Billungów została utworzona wraz z nadaniem Hermannowi Billungowi przez księcia saskiego i króla Niemiec Ottona I Wielkiego w 936 roku tytułu princeps militiae[3] i przekazaniem terenów północno-wschodniego pogranicza Księstwa Saksonii w celu obrony i ekspansji przeciwko Słowianom połabskim[4][5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Fragmenty dziejów Słowiańszczyzny zachodniej. s. 153.
- ↑ Fragmenty dziejów Słowiańszczyzny zachodniej. s. 162.
- ↑ The new Cambridge medieval history. s. 269.
- ↑ Billung dynasty, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2015-06-30] (ang.).
- ↑ Hermann Billung, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2015-06-30].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gerard Labuda: Fragmenty dziejów Słowiańszczyzny zachodniej, Tom 3. Wydawnictwo Poznańskie, 1964. (pol.).
- Timothy Reuter, Rosamond McKitterick: The new Cambridge medieval history, Volume 3. Cambridge University Press, 2005. ISBN 0-521-36447-7.