Maria Wolska-Berezowska
| Imię i nazwisko |
Maria Saryusz-Wolska-Berezowska |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
25 września 1901 |
| Data i miejsce śmierci |
8 września 1985 |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
_01.JPG)
Maria Wolska-Berezowska, h. Jelita[1] (ur. 25 września 1901 w Lublinie, zm. 8 września 1985 w Warszawie)[1] – polska malarka, graficzka i ceramiczka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była córką Mieczysława Saryusza-Wolskiego i Stanisławy Wiktorii Julii z d. Bierzyńskiej.
Studiowała filologię polską na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Następnie uczyła się malarstwa i rysunku w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, a malarstwa freskowego i grafiki w szkole Blanki Mercère. Należała do Stowarzyszenia Polskich Artystów Grafików „Ryt” i Grupy Akwarelistów. W 1937 wzięła udział w wystawie „Łowiectwo w sztuce polskiej”, zorganizowanej przez Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie[2]. Natomiast w 1939 uczestniczyła w stołecznej wystawie „Świat kobiety”[3].
W latach okupacji niemieckiej doskonaliła technikę drzeworytu na kursach konspiracyjnych prowadzonych przez Adama Półtawskiego. Należała wówczas do podziemnego Koła Miłośników Grafiki i Ekslibrisu. Wstąpiła także do Armii Krajowej.
Po zakończeniu II wojny światowej pokazała w 1946 swoje prace w Wolnym Salonie na Festiwalu Sztuki w Lublinie[4]. Niedługo później nawiązała współpracę z Instytutem Wzornictwa Przemysłowego. Kierowała nim Wanda Telakowska, dzięki zabiegom której, wraz z grupą artystów została skierowana do fabryki fajansu we Włocławku w celu zapoznania się z technikami ceramicznymi i podwyższenia poziomu artystycznego wzornictwa produkowanego asortymentu. Oprócz niej jeździli tam również Henryk Gaczyński, Wanda Manteuffel, Maria Gralewska i Marta Podoska-Koch. Regularne pobyty we Włocławku zaowocowały współpracą i przeprowadzanymi razem zajęciami warsztatowymi oraz nieco wymuszonymi, wyjazdowymi relacjami towarzyskimi. W rezultacie powołali nieformalną „Grupę Pięciu Ceramików”[5]. W 1974 doszło do założenia już oficjalnej, ogólnopolskiej Grupy Twórczej „Keramos”. Od ok. 1950 zajmowała się już tylko ceramiką i malarstwem freskowym.
Małżeństwo i dzieci[edytuj | edytuj kod]
Była żoną Cezarego Berezowskiego – prawnika i profesora Uniwersytetu Warszawskiego. Miała z nim syna – Andrzeja (1925–1970) i córkę – Martę, po mężu Rudzką[1].
Wybrana twórczość[edytuj | edytuj kod]
Grafika[edytuj | edytuj kod]
- Św. Hubert, 1939 – akwatinta
- Sobótki, 1939 – akwaforta z akwatintą
- Teka Ruiny Warszawy, 1946
- Ulica Mazowiecka
- Ulica Nowy Świat
- Plac Małachowskiego
- Teka Stary Lublin
- Ulica Cyrulicza
- Dom na Złotej
- Kościół Dominikanów
Ceramika[edytuj | edytuj kod]
- Kinkiet, lata 50.
- Patera z osiemnastowiecznym wizerunkiem Domu Kata w Koszalinie, 1973
Druki akcydensowe[edytuj | edytuj kod]
- Wolny Salon, 1946 – katalog wystawy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Maria Berezowska (Wolska). Geni. [dostęp 2024-04-11]. (pol.).
- ↑ Wystawa „Łowiectwo w sztuce polskiej”. antyksobieski.pl. [dostęp 2024-04-11]. (pol.).
- ↑ Wystawa „Świat kobiety”. Wystawy Sztuki Kobiet. [dostęp 2024-04-11]. (pol.).
- ↑ Wolny Salon. biblioteka.teatrnn.pl. [dostęp 2024-04-11]. (pol.).
- ↑ Od Grupy Czwartej do Keramosu. ArtIfex. [dostęp 2024-04-11]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Maria Berezowska (Wolska), Geni
- Maria Wolska-Berezowska, Genealogia Polaków