Marian Zawora

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Zawora
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1940
Hancewicze

Data i miejsce śmierci

29 maja 2023
Stargard

Przebieg służby
Lata służby

19581991

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL

SZ RP

Jednostki

OSWP
9 pułk zmechanizowany

Stanowiska

• dowódca plutonu w pułku zmechanizowanym
• dowódca kompanii w pz
• oficer służb technicznych w pułku zmechanizowanym
• szef służb technicznych
• zastępca dowódcy ds. technicznych w pułku zmechanizowanym

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za Zasługi dla Ligi Obrony Kraju” Odznaka Honorowa Gryfa Zachodniopomorskiego Odznaka honorowa "Za zasługi dla Związku Inwalidów Wojennych RP"

Marian Zawora (ur. 11 grudnia 1940 w Hancewiczach w powiecie Baranowicze zm. w 20 lutego 2019 w Stargardzie) – pułkownik Wojska Polskiego, kwatermistrz – zastępca dowódcy 9 pułku zmechanizowanego (1958–1991).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Marian Zawora syn Władysława urodził się 11 grudnia 1940 Hancewiczach w powiecie Baranowiczach. Zamieszkał po wojnie z rodziną w Lipianach. W 1958 ukończył Liceum Ogólnokształcące w Lipianach, po czym podjął studia w Oficerskiej Szkole Wojsk Pancernych w Poznaniu. W 1961, po ukończeniu szkoły został służbowo skierowany do Stargardu Szczecińskiego na stanowisko dowódcy plutonu, a następnie dowódcy kompanii 9 pułku zmechanizowanego, gdzie pełnił służbę przez 30 lat na kolejno różnych stanowiskach w pionie technicznym do szefa służb technicznych, po czym zastępcy dowódcy 9 pułku zmechanizowanego ds. technicznych. 27 maja 1991 zakończył zawodową służbę wojskową w stopniu podpułkownika i został przeniesiony w stan spoczynku[1].

Na emeryturze udzielał się społecznie jako emeryt. Był także radnym miejskim. Współpracując z Policją i LOK-iem zorganizował i prowadził Ośrodek Egzaminowania Rowerzystów i Motorowerzystów. Uczestniczył w organizowaniu i przebiegu eliminacji konkursu na szczeblu powiatowym z zasad bezpieczeństwa ruchu drogowego. W 1999 wstąpił do Związku Żołnierzy Wojska Polskiego będąc w Kole Nr 19 członkiem zarządu. Należał także od 1999 do Związku Inwalidów Wojennych RP pełniąc funkcję wiceprezesa zarządu Oddział w Stargardzie. 11 listopada 2002 minister obrony narodowej Jerzy Szmajdziński awansował go do stopnia pułkownika[2][1].

Marian Zawora zmarł 20 lutego 2019 w Stargardzie w wieku 79 lat[3], został pochowany 25 lutego 2019 na cmentarzu komunalnym Giżynek Stargard. Oprawę uroczystości zapewniła wojskowa asysta honorowa, kompania honorowa, kapelan z Marynarki Wojennej oraz oddano salwę. Słowo pożegnalne odczytał prezes Oddziału ZIW RP płk Eugeniusz Ankutowicz. Miał żonę Krystynę i synów[1][4].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

(...)

Awanse w stanie spoczynku

Ordery i odznaczenia[1][edytuj | edytuj kod]

Grób płk Mariana Zawory (04.10.2023)

i inne

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Bielec 2019 ↓, s. 23.
  2. Rozkaz MON Nr 43 z dnia 6 listopada 2002
  3. Grobonet. Marian Zawora [online], stargard.grobonet.com [dostęp 2023-09-29] (pol.).
  4. Szczęsna 2012 ↓, s. 127.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Małgorzata Szczęsna: Pozostanie po nich siła. Stargard Szczeciński: Kadruk, 2012, s. 7-130. ISBN 978-83-61233-03-9.
  • Marek Bielec. Z żałobnej karty. Płk Marian Zawora. „Głos Weterana i Rezerwisty Nr 358 kwiecień 2019”, s. 24, 2019. Warszawa: GWIR SP. Z O.O. ISSN 1643-2819. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]