Marie-Claude Vayssade

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marie-Claude Vayssade
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1936
Pierrepont

Data i miejsce śmierci

11 listopada 2020
Vandœuvre-lès-Nancy

Zawód, zajęcie

polityk, prawniczka, samorządowiec

Stanowisko

posłanka do Parlamentu Europejskiego (1979–1994)

Partia

PSU, PS

Odznaczenia
Komandor Orderu Narodowego Zasługi (Francja) Oficer Orderu Narodowego Zasługi (Francja)

Marie-Claude Vayssade (ur. 8 sierpnia 1936 w Pierrepont, zm. 11 listopada 2020 w Vandœuvre-lès-Nancy[1]) – francuska polityk, prawniczka i samorządowiec, posłanka do Parlamentu Europejskiego I, II i III kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła studia prawnicze, w ramach studiów magisterskich specjalizowała się w prawie publicznym, prawie rzymskim, politologii i historii prawa. Od 1959 do 1967 wykładała prawo publiczne na uniwersytecie w Nancy, a od 1968 do 1979 kierowała na tej uczelni centrum edukacji przy instytucie pracy. W latach 1958–1959 kierowała krajową federacją studentów katolickich, a w latach 1966–1967 pozostawała sekretarzem generalnym uniwersyteckiego festiwalu teatralnego. Była również współautorką książek[2].

Od 1967 do 1974 należała do Zjednoczonej Partii Socjalistycznej. Następnie związała się z Partią Socjalistyczną, została w niej członkiem krajowej egzekutywy i członkiem biura w departamencie Meurthe i Mozela. Zasiadała w radzie regionu Lotaryngia i radzie gminy Vandoeuvre-lès-Nancy[2]. W 1979, 1984 i 1989 zdobywała mandat posłanki do Parlamentu Europejskiego. Przystępowała do grupy socjalistycznej, od 1991 do 1994 należała do jej prezydium. Była m.in. przewodniczącą (1984–1987) i wiceprzewodniczącą (1987–1994) Komisji ds. Kwestii Prawnych i Praw Obywatelskich, a także wiceprzewodniczącą Komisji ds. Regulaminu i Petycji (1979–1982, 1983–1984) oraz Komisji ds. dochodzenia w sprawie sytuacji kobiet w Europie (1982–1984)[3]. Była też m.in. przewodniczącą sekcji kobiet w ramach Ruchu Europejskiego[4]. W 1994 zgłosiła swoją kandydaturę na stanowisko europejskiego rzecznika praw obywatelskich[5].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Oficer (2002) i komandor (2012) Orderu Narodowego Zasługi[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marie-Claude Vayssade nous a quittés. estrepublicain.fr, 12 listopada 2020. [dostęp 2020-11-12]. (fr.).
  2. a b The Members of the European Parliament 1989–1994. Luksemburg: Office for Official Publications of the European Communities, 1990, s. 255. [dostęp 2017-09-01]. (ang.).
  3. Marie-Claude Vayssade. europarl.europa.eu. [dostęp 2019-09-11].
  4. Mission commune d'information sur le rôle et la place des femmes dans la vie publique. senat.fr, 29 stycznia 1997. [dostęp 2019-09-11]. (fr.).
  5. Jean-Pierre Jarry: The European Parliament and the establishment of a European Ombudsman. Twenty years of debate, 1974–1995. Luksemburg: Urząd Publikacji Unii Europejskiej, 2015, s. 31. [dostęp 2023-07-02]. (ang.).
  6. Décret du 14 novembre 2012 portant promotion et nomination. legifrance.fr, 15 października 2012. [dostęp 2019-09-11]. (fr.).