Markus Müller (skoczek narciarski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Markus Müller
Ilustracja
Markus Müller (z prawej) podczas zawodów PŚ w Bad Mitterndorf (2023)
Data i miejsce urodzenia

17 lipca 2002
Sankt Veit an der Glan

Klub

SG Klagenfurt

Debiut w PŚ

29 stycznia 2022 w Willingen (17. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

29 stycznia 2022 w Willingen (17. miejsce)

Rekord życiowy

190,0 m na Kulm w Bad Mitterndorf (27 stycznia 2023)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Zakopane 2022 drużynowo
brąz Zakopane 2022 indywidualnie
Inne nagrody
Alpen Cup
złoto 1. miejsce
2020/2021

Markus Müller (ur. 17 lipca 2002 w Sankt Veit an der Glan[2]) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu SG Klagenfurt. Medalista mistrzostw świata juniorów (2022). Zwycięzca klasyfikacji generalnej Alpen Cup 2020/2021.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

W oficjalnych zawodach międzynarodowych organizowanych przez FIS zadebiutował w grudniu 2018 w konkursie Alpen Cupu w Villach[3]. W październiku 2019 w tej samej miejscowości zadebiutował w FIS Cupie, zajmując 35. miejsce. Pierwsze punkty tego cyklu zdobył w lutym 2020, zajmując dwukrotnie 10. lokatę w Villach[4]. W sierpniu 2020 zadebiutował w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując 21. miejsce w Wiśle[5]. W sezonie 2020/2021 zwyciężył w klasyfikacji generalnej cyklu Alpen Cup[6].

W styczniu 2022 w debiucie w zimowej edycji Pucharu Kontynentalnego zajął 10. lokatę w Innsbrucku. 29 stycznia w swoim pierwszym starcie w Pucharze Świata zajął 17. miejsce w jednoseryjnym konkursie w Willingen, zdobywając tym samym punkty tego cyklu. Dzień później był 13. w dwuseryjnych zawodach – były to jedyne dwa występy Müllera w Pucharze Świata w sezonie 2021/2022. W marcu 2022 w Zakopanem wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów 2022, gdzie zdobył brązowy medal w rywalizacji indywidualnej oraz złoty drużynowo[7].

W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata w sześciu startach dwukrotnie zdobył punkty, zajmując 27. miejsce w grudniowych zawodach w Titisee-Neustadt i Engelbergu. 12 marca 2023 po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, zajmując 3. lokatę w Zakopanem. Wynik ten powtórzył tydzień później w Lahti[8].

Wystąpił na Igrzyskach Europejskich 2023, na których zajął 14. miejsce na skoczni normalnej i 33. na dużej indywidualnie[9]. W lipcu 2023 w wyniku upadku na treningu zerwał więzadło wewnętrzne i naciągnął więzadło krzyżowe w prawym stawie kolanowym[10].

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2022 Polska Zakopane brązowy medal

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2022 Polska Zakopane złoty medal[a]

Starty M. Müllera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
3.brąz 3 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 100,0 m 100,5 m 287,6 pkt 23,9 pkt Daniel Tschofenig
1.złoto 5 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż.[a] 102,0 m 104,0 m 1038,5 pkt (255,1 pkt)

Igrzyska europejskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2023 Polska Kraków/Zakopane[b] 14. miejsce (K-95), 33. miejsce (K-125)

Starty M. Müllera na igrzyskach europejskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
14. 29 czerwca 2023 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 99,0 m 99,0 m 236,0 pkt 34,3 pkt Daniel Tschofenig
33. 1 lipca 2023 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 118,0 m 106,5 pkt 172,6 pkt Dawid Kubacki

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[11]
2021/2022 52.
2022/2023 72.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[12][13]
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - 17 13 - - - - - - - - - 34
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - 27 39 34 27 - - - 49 - - - - 31 - - - - - - - - - - - - - - - 8
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[11]
2022/2023 60.

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[14]
2021/2022 40.
2022/2023 8.
2023/2024 24.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 12 marca 2023 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 132,0 m 134,5 m 256,2 pkt 3. 5,4 pkt Philipp Aschenwald
2. 19 marca 2023 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 122,5 m 129,5 m 264,5 pkt 3. 13,5 pkt Clemens Leitner

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[12][13]
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou HS140 Zhangjiakou HS140 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Planica HS138 Planica HS138 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - - - - - - - 10 6 - - - 9 16 - - - - - - 9 17 12 175
Sezon 2022/2023
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Planica HS138 Planica HS138 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Eisenerz HS109 Eisenerz HS109 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
- - - - 6 7 11 4 33 7 20 - - 8 5 11 20 5 5 19 10 8 3 7 3 625
Sezon 2023/2024
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Garmisch-Partenkirchen HS142 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS147 Willingen HS147 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Kranj HS109 Kranj HS109 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
12 15 6 11 18 17 4 11 17 15 - - - - - - - - - 26 17 - - - - - - 252
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[14]
2020 18.
2021 10.
2022 25.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2023

Źródło[12][13]
2020
Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
21 17 24
2021
Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
13 18 7 5 - - 5 22 32 15 39 23 192
2022
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS100 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
16 37 21 24 35 17 17 18 21 83
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[15]
2019/2020 81.
2021/2022 32.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[12][13]
Sezon 2019/2020
Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Pjongczang HS109 Pjongczang HS109 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Oberwiesenthal HS105 Oberwiesenthal HS105 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
- - - - - - - - - - 35 43 - - - - - - - - 10 10 52
Sezon 2021/2022
Otepää HS97 Otepää HS97 Kuopio HS100 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Villach HS98 Villach HS98 Lahti HS100 Lahti HS100 Falun HS100 Falun HS100 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS105 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 punkty
10 6 15 4 - - - - - - - - 23 32 - - - - - - - - - 140
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Skład zespołu: David Haagen, Markus Müller, Jonas Schuster i Daniel Tschofenig
  2. Gospodarzem Igrzyskach Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-05-22].
  2. Extend start list. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-27]. (ang.).
  3. MUELLER Markus - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2022-01-29]. (ang.).
  4. MUELLER Markus - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2022-01-29]. (ang.).
  5. MUELLER Markus - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2022-01-29]. (ang.).
  6. Cup standings - Alpen Cup 2020/2021. fis-ski.com. [dostęp 2022-06-20]. (ang.).
  7. MUELLER Markus - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-02]. (ang.).
  8. MUELLER Markus - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-02]. (ang.).
  9. MUELLER Markus - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-02]. (ang.).
  10. Dominik Formela: Markus Mueller kontuzjowany. skijumping.pl, 2023-07-19. [dostęp 2023-11-02].
  11. a b MUELLER Markus - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-05]. (ang.).
  12. a b c d MUELLER Markus - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-22]. (ang.).
  13. a b c d Adam Kwieciński: MUELLER Markus 2002.07.17 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-05-22].
  14. a b MUELLER Markus - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-17]. (ang.).
  15. MUELLER Markus - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-05]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]