Maryja Winakurawa

Maryja Winakurawa

Марыя Вінакурава

Pełne imię i nazwisko	Maryja Michajłauna Winakurawa
Data i miejsce urodzenia	27 czerwca 1939 Broża
Deputowana do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I i II kadencji
Okres	od 27 listopada 1996 do 2004
Poprzednik	stanowisko utworzone
Deputowana do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres	od 9 stycznia 1996 do 9 stycznia 2000 (od 27 listopada 1996 nie uczestniczyła w pracach)
Przynależność polityczna	bezpartyjna, frakcja „Zgoda”
Następca	wybory nie odbyły się
Odznaczenia

Maryja Michajłauna Winakurawa (biał. Марыя Міхайлаўна Вінакурава, ros. Мария Михайловна Винокурова, Marija Michajłowna Winokurowa; ur. 27 czerwca 1939 w Broży w rejonie bobrujskim) – białoruska polityk i inżynier; w roku 1996 deputowana do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2004 deputowana do Izby Reprezentantów Republiki Białorusi I i II kadencji.

Życiorys

Młodość i praca

Urodziła się 27 czerwca 1939 roku we wsi Broża, w rejonie bobrujskim obwodu mohylewskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1967 roku ukończyła Kaliniński Instytut Politechniczny, uzyskując wykształcenie inżyniera budownictwa. Pierwsza jej praca polegała na suszeniu w Bobrujskiej Wytwórni Cegieł. W latach 1959–1961 pracowała jako mistrzyni na wydziale łupkowo-garncarskim w Bobrujskim Miejskim Kombinacie Przemysłowym. W latach 1961–1979 pracowała kolejno jako dyspozytorka, inżynier w dziale produkcyjnym, zastępczyni kierownika wydziału, kierowniczka działu produkcyjno-technologicznego w Bobrujskim Zakładzie Prefabrykatów Żelbetowych Zjednoczenia Budowlanego Nr 13. W latach 1979–1985 była starszą inżynier w fabryce materiałów budowlanych w mieście Darchan w Mongolskiej Republice Ludowej. W latach 1985–1987 pełniła funkcję kierowniczki działu produkcyjnego w Bobrujskim Przedsiębiorstwie Wielkopłytowego Budownictwa Mieszkaniowego. Od 1987 roku była dyrektorką tego przedsiębiorstwa.

Działalność parlamentarna

W drugiej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 10 grudnia 1995 roku została wybrana na deputowaną do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Bobrujskiego-Północnego Okręgu Wyborczego Nr 158. 19 grudnia 1995 roku została zarejestrowana przez centralną komisję wyborczą, a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężona na deputowaną. Od 23 stycznia pełniła w Radzie Najwyższej funkcję członkini Stałej Komisji ds. Polityki Socjalnej i Pracy. Była bezpartyjna, należała do popierającej prezydenta Alaksandra Łukaszenkę frakcji „Zgoda”. Od 3 czerwca była członkinią grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Republiki Francuskiej, po czym 23 lipca została przeniesiona do grupy ds. współpracy z Bundestagiem Republiki Federalnej Niemiec. Poparła dokonaną przez prezydenta kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestała uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i weszła w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji. Pełniła w niej funkcję członkini Komisji ds. Międzynarodowych i Kontaktów z WNP. W tym samym miesiącu wraz z deputowaną Maryją Chudą prowadziła rozmowy z częścią parlamentarzystów, którzy odrzucili prezydencką reformę i pozostali wierni dotychczasowej Konstytucji Białorusi z 1994 roku. Zgodnie z nią mandat deputowanej Winakurawej do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły.

W 2000 roku została deputowaną do Izby Reprezentantów II kadencji z Bobrujskiego-Pierszamajskiego Okręgu Wyborczego Nr 64. Była w niej członkinią tej samej komisji. Wchodziła w skład zjednoczenia deputackiego „Za Związek Ukrainy, Białorusi i Rosji” i grup deputackich „Deputowany Ludowy”, „Jedność” i „Przyjaciele Bułgarii”. Wraz z końcem kadencji w 2004 roku zakończyła działalność parlamentarną.

Życie prywatne

Maryja Winakurawa jest mężatką.

Odznaczenia

• Order Honoru;
• Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR);
• Medal „Weteran pracy” (ZSRR);
• Gramota Pochwalna Rady Najwyższej Białoruskiej SRR;
• Gramota Pochwalna Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi;
• Gramota Pochwalna Ministerstwa Budownictwa ZSRR;
• Order Olimpijski Narodowego Komitetu Olimpijskiego Republiki Białorusi.

Bibliografia

• Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.