Meander wcięty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Na pierwszym planie i w oddali, meander wcięty Nysy Kłodzkiej w Bardzie

Meander wcięty – typ meandra, którego zbocza są wycięte w skale podłoża, w którym skręt koryta rzecznego jest równocześnie skrętem doliny. Takie meandry są częste w obszarach wyżynnych i górskich.

Powstawanie[edytuj | edytuj kod]

Przypuszcza się, że powstają w trakcie wypiętrzania terenu, po którym płynęły niegdyś rzeki meandrujące, w których tempo erozji wgłębnej dotrzymywało kroku tempu wypiętrzenia. Meandry wcięte mogą także nawiązywać do przebiegu spękań w skale.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Meandry wcięte występują m.in. w dolinach Dunajca, Popradu i Nysy Kłodzkiej w przełomie przez Góry Bardzkie.