Przejdź do zawartości

Mesobuthus eupeus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mesobuthus eupeus
Koch, 1839
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

skorpiony

Rodzina

Buthidae

Rodzaj

Mesobuthus

Gatunek

Mesobuthus eupeus

Synonimy

Buthus eupeus Koch, 1839

Multimedia w Wikimedia Commons

Mesobuthus eupeus – polimorficzny gatunek skorpiona należący do rodziny Buthidae. Powszechnie znany jako mniejszy skorpion azjatycki lub skorpion plamisty. Uważany za najbardziej rozprzestrzeniony gatunek rodzaju Mesobuthus, a nawet z rodziny Buthidae[1][2][3].

Opis gatunku[edytuj | edytuj kod]

M. eupeus może osiągać wielkość od 4 do 5cm. Ciało jest barwy żółtej lub żółtobrązowej. Segmenty grzbietowe pochodzące z mezosomy mają często nieregularne podłużne paski w kolorze od ciemnobrązowego do czarnego[1]. Wykazują dymorfizm płciowy, dorosłe samice są na ogół większe niż samce, ale mają mniejszą liczbę zębów na grzebieniach (16 do 23, w porównaniu z 22 do 28 u samców[4].

M. eupeus mają maksymalnie 10 rzędów ukośnych granuli na nieruchomym palcu i 11 na ruchomym palcu. Szczypce na pedipalpach są szersze niż rzepka (segment IV). Segmenty metasomy są grube i mają osiem stępek. Telson prawie kulisty z płaską powierzchnią grzbietową.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

W 1839 roku niemiecki arachnolog Carl Ludwig Koch jako pierwszy opisał M. eupeus. Został zaklasyfikowany do rodzaju Mesobuthus i należy do największej rodziny skorpionów Buthidae[1]. Obecnie rozpoznano ponad 23 podgatunków M. eupeus[4].

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

M. eupeus żywi się niewielkimi owadami takimi jak świerszcze czy małe karaluchy[5]. Kanibalizm jest bardzo rzadko spotykany u tego gatunku. Nie kopią nor, wolą używać naturalnych kryjówek pod kamieniami czy innymi przedmiotami. Na wysmuklonych nogogłaszczkach posiadają kolce, którymi zwykle zabijają swoje ofiary[6].

Jad[edytuj | edytuj kod]

Jad M. eupeus nie jest tak silny jak w przypadku innych niebezpiecznych gatunków z rodziny Buthidae[7]. W miejscu użądlenia ofiary odczuwają silny ból i pieczenie, pojawia się przekrwienie i obrzęk, a w niektórych przypadkach odnotowano również drętwienie i swędzenie[8].

Podobnie jak w przypadku innych skorpionów, jad M. eupeus zawiera liczne białka neurotoksyczne, które oddziałują z kanałami jonowymi. Duża liczba unikalnych białek w jadzie tych skorpionów została zidentyfikowana[9] i zbadana dla zastosowań klinicznych. Na przykład, białko MeuKTX, powiązane z BmKTX (α-KTx3.6), które zostało wyizolowane z M. martensii, silnie hamuje kanały rKv1.1, rKv1.2 i hKv1.3, ale nie wpływa na kanały rKv1.4, rKv1.5, hKv3.1, rKv4.3 i hERG nawet w wysokich stężeniach[10]. W przeciwieństwie do tego, BeKm-1 hamuje kanały potasowe hERG[11], które są niezbędne dla zachowania właściwego funkcjonowania serca[12], jednakże nie wykazano jego działania na inne kanały potasowe organizmu[11]. W jadzie znaleziono również inhibitory kanałów sodowych[13][14].

W ich jadzie została także znaleziona pewna ilość białek przeciwdrobnoustrojowych[15] Meucin-13 i Meucin-18 wykazywały szeroki wpływ lityczny na komórki bakterii i grzybów. Ponadto, Meucin-24 oraz Meucin-25, po raz pierwszy wyizolowane z gruczołu jadowego M. eupeus, zostały wyeksponowane dla zabicia Plasmodium falciparum i zahamowania rozwoju tego patogena malarii, ale nie szkodziły one komórkom ssaków. Jest to powód, dla którego białka te mogłyby służyć do opracowania leku przeciwko malarii[16].

Naukowcy z Iranu ponadto uważają, że jad M. eupeus ma właściwości przeciwzapalne i jest skuteczny w leczeniu artretyzmu w badaniu na szczurach, jednakże mechanizm jego działania nie jest jeszcze znany[7].

Środowisko i rozmieszczenie[edytuj | edytuj kod]

Mesobuthus eupeus zwykle żyje w suchych lub półsuchych siedliskach z niewielką szatą roślinną lub całkowicie jej pozbawioną. Gatunek występuje we wschodniej Turcji[4], Armenii, Azerbejdżanie, Gruzji, południowej Rosji, północnej Syrii, wschodnim Iraku, Iranie[17], Afganistanie, Pakistanie, Turkmenistanie, Uzbekistanie, Kirgistanie, Tadżykistanie, Kazachstanie, południowej Mongolii i północnych Chinach.

Lista podgatunków[edytuj | edytuj kod]

  • Mesobuthus eupeus eupeus (C. L. Koch, 1839)
  • Mesobuthus eupeus afghanus (Pocock, 1889)
  • Mesobuthus eupeus barszczewskii (Birula, 1904)
  • Mesobuthus eupeus bogdoensis (Birula, 1896)
  • Mesobuthus eupeus haarlovi Vachon, 1958
  • Mesobuthus eupeus iranus (Birula, 1917)
  • Mesobuthus eupeus kirmanensis (Birula, 1900)
  • Mesobuthus eupeus mesopotamicus (Penther, 1912)
  • Mesobuthus eupeus mongolicus (Birula, 1911)
  • Mesobuthus eupeus pachysoma (Birula, 1900)
  • Mesobuthus eupeus persicus (Pocock, 1899)
  • Mesobuthus eupeus philippovitschi (Birula, 1905)
  • Mesobuthus eupeus thersites (C. L. Koch, 1839)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Cheng-Min Shi, Zu-Shi Huang, Lei Wang, Li-Jun He, Yue-Ping Hua, Liang Leng & De-Xing Zhang. Geographical distribution of two species of Mesobuthus (Scorpiones, Buthidae) in China: insights from systematic field surveys and predictive models. „Journal of Arachnology”. 35 (2), s. 215–226, 2007. DOI: 10.1636/T06-20.1. (ang.). 
  2. ↑ Mesobuthus eupeus (Lesser Asian scorpion) (Buthus eupeus), UniProt Taxonomy database.
  3. ↑ Mesobuthus eupeus at National Center for Biotechnology Information (NCBI).
  4. ↑ a b c Teruel, Rolando. First Record of Mesobuthus eupeus (Kock, 1939) from Western Turkey (Scorpiones: Buthidae). „Revista Ibérica de Aracnología”. 5 (31–VII), s. 75–76, 2002. Grupo Ibérico de Aracnología. ISSN 1576-9518. (ang.). 
  5. ↑ "Mesobuthus eupeus feeding". YouTube. 28 June 2006..
  6. ↑ Dong Sun & Zhen-Ning Sun. Notes on the genus Mesobuthus (Scorpiones: Buthidae) in China, with description of a new species. „Journal of Arachnology”. 39 (1), s. 59–75, 2011. DOI: 10.1636/Ha10-36.1. (ang.). 
  7. ↑ a b M. Ahmadi, A. Zare Mirakabadi, M. Hashemlou & M. Hejazi. Study on anti inflammatory effect of scorpion (Mesobuthus eupeus) venom in adjuvant-induced arthritis in rats. „Archives of Razi Institute”. 64 (1), s. 51–56, 2009. (ang.). 
  8. ↑ O. Ozkan. Mesobuthus eupeus scorpionism in Sanliurfa region of Turkey. „J. Venom. Anim. Toxins incl. Trop. Dis”. 11 (4), s. 479–491, Oct 30, 2005. DOI: 10.1590/S1678-91992005000400008. ISSN 1678-9199. [dostęp 2011-09-20]. (ang.). 
  9. ↑ "Results for organism:"Buthus eupeus (Lesser Asian scorpion) (Mesobuthus eupeus) [34648" in UniProtKB". UniProtKB. UniProt Consortium. Retrieved 2011-Sept-18.].
  10. ↑ B Gao, S Peigneur, J Tytgat, S Zhu. A potent potassium channel blocker from Mesobuthus eupeus scorpion venom. „Biochimie”. 92 (12), s. 1847–53, 2010. DOI: 10.1016/j.biochi.2010.08.003. PMID: 20713119. (ang.). 
  11. ↑ a b YV Korolkova, SA Kozlov, AV Lipkin, KA Pluzhnikov i inni. An ERG channel inhibitor from the scorpion Buthus eupeus. „The Journal of Biological Chemistry”. 276 (13), s. 9868–76, 2001. DOI: 10.1074/jbc.M005973200. PMID: 11136720. (ang.). 
  12. ↑ Sanguinetti MC, Tristani-Firouzi M. hERG potassium channels and cardiac arrhythmia. „Nature”. 440 (7083), s. 463–9, March 2006. DOI: 10.1038/nature04710. PMID: 16554806. (ang.). 
  13. ↑ B Gao, L Zhu, S Zhu. A naturally-occurring carboxyl-terminally truncated α-scorpion toxin is a blocker of sodium channels. „Biochemical and Biophysical Research Communications”. 411 (4), s. 673–8, 2011. DOI: 10.1016/j.bbrc.2011.06.178. PMID: 21763288. (ang.). 
  14. ↑ LD Possani, B Becerril, M Delepierre, J Tytgat. Scorpion toxins specific for Na+-channels. „European journal of biochemistry / FEBS”. 264 (2), s. 287–300, 1999. DOI: 10.1046/j.1432-1327.1999.00625.x. PMID: 10491073. (ang.). 
  15. ↑ B. Gao, P. Sherman, L. Luo, J. Bowie i inni. Structural and functional characterization of two genetically related meucin peptides highlights evolutionary divergence and convergence in antimicrobial peptides. „The FASEB Journal”. 23 (4), s. 1230, 2008. DOI: 10.1096/fj.08-122317. PMID: 19088182. (ang.). 
  16. ↑ B Gao, J Xu, C Rodriguez Mdel, H Lanz-Mendoza i inni. Characterization of two linear cationic antimalarial peptides in the scorpion Mesobuthus eupeus. „Biochimie”. 92 (4), s. 350–9, 2010. DOI: 10.1016/j.biochi.2010.01.011. PMID: 20097251. (ang.). 
  17. ↑ Omid Mirshamsi, Alireza Sari, Elahe Elahi & Shidokht Hosseinie. Mesobuthus eupeus (Scorpiones: Buthidae) from Iran: a polytypic species complex. „Zootaxa”. 2929, s. 1–21, 2011. (ang.). 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mesobuthus_eupeus&oldid=72642607”