Metacybernetyka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Metacybernetyka (gr. meta – "po; ponad", meta-przedrostek oznaczający "ponad", "poza" lub "o czymś w innym kontekście", kybernetes – "sternik; zarządca" od kybernán – "sterować; kontrolować") – nauka interdyscyplinarna powstała poprzez syntezę cybernetyki i fizyki.

Stanowi ona syntezę tradycyjnej i cybernetycznej teorii związków przyczynowych. W tradycyjnej (fizykalnej) teorii związków przyczynowych zakłada się, że następne stany dowolnego obiektu zależą od stanów poprzednich, czyli od "przeszłości", natomiast w cybernetycznej teorii związków przyczynowych zakłada się, że stany dowolnego obiektu zależą od pewnych stanów przyszłych, czyli "celów". Podstawowy aksjomat metacybernetyki polega więc na założeniu, że stany obiektów energomaterialnych są zależne zarówno od poprzednich jak i następnych stanów – czyli zarówno od przeszłości jak i przyszłości.

Podstawy naukowe metacybernetyki zostały opracowane przez Józefa Kosseckiego. Opiera się ona na aksjomatycznej teorii poznania, jakościowej teorii informacji Mariana Mazura, oraz ogólnej jakościowej teorii informacji opracowanej przez Kosseckiego. Metacybernetyka bada konkretne obiekty energomaterialne, którym oprócz współrzędnych (parametrów) określających ich położenie w przestrzeni i czasie (w czasoprzestrzeni) przypisuje się także masę.

Metacybernetyka może być rozumiana jako nowoczesna filozofia przyczynowości.

Metacybernetyka stanowi metadziedzinę w stosunku do nauk technicznych, biologicznych i społecznych (humanistycznych), a także cybernetyki ogólnej i cybernetyki społecznej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kossecki J., Cybernetyczna analiza systemów i procesów społecznych. Wyd. WZiA WSP, Kielce 1996.
  • Kossecki J., Metacybernetyka. Wyd. b.d., Kielce-Warszawa 2005.
  • Kossecki J., Metacybernetyka i jej rola w nowoczesnej nauce. [w:] Phaenomena T. 1, Wyd. WSP Kielce, Kielce 1995, s. 55-74.
  • Kossecki J., Metacybernetyczna teoria poznania. [w:] "Miscellanea Philosophica", Rok 2, No 3, 5/1998, Kielce, s. 195-207.
  • Kossecki J., Człowiek jako proces autonomiczny. [w:] The Peculiarity of Man vol. 4. Wyd. WZiA WSP w Kielcach, Warszawa-Kielce 1999, s. 91-94.
  • Kossecki J., Porządek i bezład w ujęciu metacybernetycznym. [w:] The Peculiarity of Man vol. 8. Wyd. WZiA AŚ w Kielcach, Warszawa-Kielce 2003, s. 245-256.
  • Kossecki J., Czas w metacybernetyce. [w:] The Peculiarity of Man vol. 9. Wyd. WZiA AŚ w Kielcach, Warszawa-Kielce 2004, s. 425-434.
  • Kossecki J., Metajęzyk nauki w świetle cybernetyki. [w:] Studia Methodologica, No 14, Tarnopol 2004, s. 10-19.
  • Kossecki J., Metacybernetyka. [w:] Filozofia w Szkole, VII, Współczesne kierunki filozoficzne, pod red. W. Rechlewicza. Akademia Świętokrzyska, Pracownia Filozofii Polityki INP WZiA, Polskie Towarzystwo Filozoficzne Oddział Kielecki, Kielce 2006, s. 213-218.
  • Piotrowski R., O metacybernetyce metanaukowo. [w:] The Peculiarity of Man vol. 11. Tom 1. Poprawność polityczna – wolność czy równość? Pod red. R. Stefańskiego. Wyd. Wydział Zarządzania i Administracji Akademii Świętokrzyskiej w Kielcach, Toruń-Kielce 2007, s. 232-241.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]